struviet

Je bent nooit te oud om wat te leren. Vandaag was dat het woord Struviet. Blijkt een minerale meststof te zijn, naar ik van de wiki begrijp ammoniummagnesiumfosfaat. Weet ik weer waarom ik scheikunde op de middelbare school snel heb laten vallen.
Een workshop van LNV's Innovatienetwerk bracht me op het architectuurpark Makeblijde in Houten, ook een mooie innovatie. Men had een groot aantal innovatoren samengebracht die zich bezig houden met het maken van producten uit mest. Twee zaken werden al weer heel snel duidelijk: innovatie is ook in dit geval niet zozeer een technische opgave maar een organisatorische. De invisible hand van de markt werkt alleen doordat veel mensen zich de moeite getroosten om laagwaardige restproducten van het ene proces te upcyclen in het productieproces van een ander. Dat vraagt om passen en meten, waarbij samenwerking, schaalgrootte, constante levering van materiaal volgens specificaties etc. een grote rol speelt.
De tweede is dat de overheid markten maakt en afschermt. Markten voor afval, mest, kunstmestvervangers en kunstmest zijn gescheiden en kennen hun eigen regels. Daarmee kun je de afzet van producten uit mest dus ook sturen. Zo is het struviet een gewild product voor bv bemesting van golfbanen zo legde iemand me uit.

De makers van dergelijke producten uit mest zouden wel een gemakkelijkere, ruimere toepassing willen zien - wettelijk mogelijk gemaakt wordt dan vooral bedoeld. Daarmee zou de wereld een stukje duurzamer worden: struviet op de golfbaan in plaats van kunstmest uit aardgas. De tegenstanders waren er niet, maar ik kan me voorstellen dat die zo'n afzet zien als het ondersteunen van de intensieve veehouderij, die men op zich zelf als onduurzaam ziet.
Dat roept dus een interessante onderzoeksvraag op, waar een student of onderzoeker zich nog eens over zou kunnen buigen. Welke wereld is duurzamer, die waarbij we in NL zeer efficient vlees produceren met geimporteerde voeders en de mest gebruiken voor bemesting van Nederlandse gronden (golfbanen of akkerbouw) en zo de kringloop sluiten? Of die waarbij we het vlees uit Brazilie importeren (of dat de Duitsers laten doen) en onze (golfbaan)gronden bemesten met kunstmest uit aardgas?
Economen gaan dan al snel op zoek naar een systeem waarin je dat niet hoeft uit te rekenen maar waarbij alle kosten in de prijzen zitten, dan zoekt de invisible hand het zelf wel uit. Onzichtbaar maar effectief. Wat lastig is omdat we niet op een eiland zitten. En dus houd ik me ook voor het antwoord op de onderzoeksvraag aanbevolen.