Air France staakte, de regen niet

Net terug uit Montpellier. Een reis met hindernissen. De AirFrance staking leidde tot een switch naar de TGV, er is een prima rechtstreekse verbinding van Brussel met Montpellier. En hoewel de staking afgelopen leek, was voor de terugreis hetzelfde nodig. En ter plekke viel een wijnproeverij en diner op een chateau in het water. Er viel zoveel regen dat het tot overstromingen leidde. Code Rood en dan mag je niet met een bus het platteland op. Leidde tot beelden op de Nederlandse TV en de NOS probeert me via Twitter te pakken te krijgen. Hoewel je op de TV bij een ramp meer ziet dan vanuit de vergaderzaal van een landbouwkundig instituut. Enfin, mijn lezing vind je terug op Slideshare

lobby-kwaliteit

De kwaliteit van de lobby in Den Haag loopt terug, ondanks dat er steeds meer lobbyisten zijn. Waar de traditionele lobbyist zijn werk bij politici en ambtenaar in een zekere stilte doet, is er een nieuwe categorie aan het werk: luidrustige lobbyisten die alles over de band van de publieksbeinvloeding spelen, weten de politieke agenda steeds meer naar hun hand te zetten. Daarbij helpt het dat Nederland steeds meer een land van standpunten is geworden, ten koste van onderbouwing en argumenten. Zo worden halve waarheden gemakkelijk onderdeel van het debat.

Dat constateert Ton-Jan Meeus in zijn NRC pagina Haagse Invloeden uit de krant van vandaag, daarbij de kersverse Leidse hoogleraar Arco Timmermans citerend. 

Op Foodlog

Graag verwijs ik hier naar Foodlog. Zaterdag hield het medium in Biddinghuizen een Live middag. Ik nam er bijgaande foto en ben te zien op enkele foto's die nu op Foodlog zelf staan.
Wie interesse heeft om mee te praten over de toekomst van het medium, kan aldaar terecht.

sheets uit Bonn

Afgelopen week was ik met kunst- en vliegwerk in Bonn. Ik hield er een praatje over het European Innovation Partnership. De sheets staan op SlideShare.

Farmer Field Labs in Nature

In Bari kreeg ik van auteur Tom MacMillan zijn paper uit Nature waarin hij eerder dit jaar de Engelse Farmer Field Labs beschreef (met co-auteur Tim Benton). Met bronvermelding schaarde hij zich achter ons SCAR rapport met een pleidooi aan de lidstaten om de innovatie in de praktijk te ondersteunen. Aanbevolen dus.

Veerkracht

BoerEnBusiness publiceerde eerder deze week een column van mijn hand over Veerkracht.

Bij IFOAM in Bari

Ik was deze week in Bari, waar de biologische sector verenigd in IFOAM confereerde. We vergaderden er back2back over AKIS. En daarover mocht ik op de IFOAM conferentie wat vertellen: de slides staan online.
Innovatief was de Egyptische PhD student Omar Iatif. Die maakte een YouTube video en waarin hij een interview met mij monteerde.

soylent

Voor wie niet zoveel met eten heeft, en het vooral ziet als een noodzakelijk kwaad om in leven te blijven, is er Soylent. Ontwikkelt door een Amerikaan wiens eerste ict start-up geen succes was, en vervolgens op basis van openbare voedingsliteratuur en adviezen een drankje samenstelde met de noodzakelijke ingredienten. Haalde via crowd sourcing het nodige geld op voor een bedrijfje en zette het recept online. Via de wikipedia leer je meer.

2 food boeken

David Sax ziet vier trends in de modes bepalen wat er nu weer op tafel komt:

• culturele innovaties - zoals het succes van de cupcakes, lange tijd iets voor kinderverjaardagen maar na een 20 seconden clip in "Sex in the city" nu in de VS een hype
• agrarische innovaties - als boeren of tuinders weer met iets nieuws komen, zoals chinese zwarte rijst (die blijkbaar door sommige boeren op de markt wordt gebracht en aanslaat)
• de chef-innovaties - succesgerechten die door leidende restauarteurs op de kaart worden gezet, zoals de gourmet-burger
• de gezondheidsinnovaties die inspelen op gezondheidsangsten van consumenten, - zoals granaatappelsap.

Naast de food fairs met hun panels en de marketeers met hun marketing data bureaus zijn het vooral de media die de trends in de VS bepalen, zo stelt Sax in zijn boek The Tastemakers. Het werd besproken in de The Economist van 30.8.2014, waaraan ik deze inzichten ontleen. Tegelijk besprak het blad ook The Culinary Imagination van Sandra Gilbert. Een zwaardere pil die de relatie tussen mens en voedsel (deels in de literatuur) onderzoekt.

Aspirine op je brood

is de titel van een interessante toekomstverkenning die De Stichting Toekomstbeeld der Techniek al enige tijd geleden publiceerde. Over voeding en gezondheid en hoe zich dat naar 2030 zou kunnen ontwikkelen. Samensteller (en oud collega) Ellen Willemse kwam ik onlangs bij de Stichting tegen, en dat leidde ertoe dat ik het boekje met veel plezier las. Hier is de gratis pdf

kritisch op groen

Mijn lijfblad The Economist is altijd wat kritisch op de duurzaamheidsbeweging binnen bedrijven. Bedrijven moeten nu eenmaal handelen uit eigen belang en dat is winst maken. In de uitgave van 30 augustus omschrijft het blad de acties van bedrijven tot nu toe als "most corporate sustainability plans rarely amount to more than cost saveing measures (resource efficiency - kjp) and compliance with government regulations plus a few projet with a public-relations punch.
Maar dat is aan het veranderen, zo contateert het blad in "A new green wave": met een verwijzing naar o.a. Unilever constateert men dat bedrijven nu voor echte duurzaamheid gaan. Dat ziet het als opofferen van korte termijn winsten voor misschien iets op de lange termijn. Het blad onderschat mogelijk het feit dat ook bedrijven zich zorgen maken over de toegang tot grondstoffen op termijn en dat wie klanten helpt ontstaan at the bottom of the pyramid, daar nog lang plezier van kan hebben, en mogelijk trouwe klanten creeert.

Staatse kerktorens

De wijzerplaat van de kerkklok van Zevenhuizen wordt vervangen. Dat was blijkbaar al een tijdje nodig maar het was eigenlijk niet duidelijk wie er verantwoordelijk was voor het onderhoud, zo lees ik in Het Hart van Holland. Nu is men er uit: de kerktoren is van de gemeente.
Dat komt door Napoleon. Die nam de Franse scheiding tussen staat en kerk met een korreltje zout en verordeneerde in 1798 dat in de Bataafse republiek de burgerlijke overheid eigenaar werd van de kerktorens. Die hadden een militair doel: uitkijkpost (en soms doorseinen van berichten). En de kerkklokken waarschuwden voor alarm; soms was het ook een plek voor de dorpsomroeper. Overigens is er sinds die tijd heel wat gediscussieerd over de rechtswerking van die regeling in onze tijd.
Ik noteer dat omdat het dus ook minder vreemd is dat de overheid de kerktorens in Flevoland heeft betaald. Daar was indertijd een regeling voor die toen nog wel eens vreemd werd gevonden. Maar de staat wilde torens in het landschap, en besloot ze dan ook maar te betalen, ook als steuntje in de rug voor de jonge kerken die al hun kerkgebouw moesten neerzetten.

het nut van merken

Wat was ook al weer het nut van merken. The Economist van 30 augustus zette het in een artikel 'what are brands for?' nog eens op een rijtje. Merken zijn er om een product snel te identificeren (zoals The Economist zelf) of om een product te onderscheiden dat het zonder logo niet is (cola).

De waarde van een merk wordt door drie zaken bepaald: de merk bekendheid, de kwaliteiten waar het duidelijk voor staat (BMW = Duitse ingenieurskwaliteit) en de merkentrouw. De deskundigen verschillen van mening over hoe belangrijk de verschillende componenten zijn voor de waarde.
In een tijd waarin consumenten over bijna perfecte informatie beschikken en via reviews op internet aanbiedingen kunnen vergelijken, is er een kans dat de waarde van merken afneemt. Maar de mens houdt ook van gemak, en daar voorziet een merk in: het maakt het makkelijker iets van het schap te pakken.

Handel en inkomensongelijkheid

Bijgaand een foto die ik onlangs in het Groninger Museum nam. Het is de installatie Trade van de kunstenares Marga Weimans. Middenin de mannequin en verder het Von Thunen model: de wolkenkrabbers worden kleiner naar mate je verder van het centrum komt.
Van een afstandje lijkt het alsof de mannequin een mooie jurk is gedrapeerd. De kunstenaar vindt het een verbeelding van handel, bedrijvigheid en winkelervaring.
Dat brengt me bij een artikel in The Economist van 23 augustus over handelstheorie. De basistheorie suggereert dat handel leidt tot minder inkomensongelijkheid. Als het ene land hoge arbeidskosten heeft en het andere lage, dan zal het eerste zich specialiseren in weinig arbeidsintensieve producten en het tweede in producten waar veel laagwaardige arbeid ingaat (textiel of landbouw bijvoorbeeld). Dat verhoogt de inkomens van de lage inkomensgroepen in die landen en daarmee wordt de inkomensongelijkheid in dat land en in de wereld minder groot.

Eric Masking van Harvard ziet dat op dit moment niet gebeuren en komt met een andere theorie. Die theorie gaat uit van matching in arbeidsmarkten: als je aan laag-geschoolde arbeiders (laag inkomen) een manager of ingenieur toevoegt gaat de productiviteit meer omhoog dan wanneer je nog een laaggeschoolde toevoegt.
Nu wordt het spannend als de laaggeschoolde arbeiders in het rijke land productiever zijn dan de hooggeschoolde in het arme land. Dan ga je krijgen dat de hooggeschoolde medewerker in het arm land gaat werken voor de laaggeschoolde in het rijke land: de Engelssprekende onderwijzer van de landbouwschool of de voorlichter die in een call centrum gaat werken om telefoontjes uit het westen af te handelen. Volgens onderzoek van Cornell hebben de medewerkers van een simpel call centrum in India een BA (HBO). Daarmee worden de laaggeschoolden in het arme land minder productief en dus relatief armer.

Geen mooie situatie, wel een mooie theorie. Nu de data nog voor het bewijs.
Economist 23.8.2014: Revisiting Ricardo.

bij de konijnen

Leuk verhaal afgelopen vrijdag in de NRC: de konijn is nog maar 1400 jaar tam. De wilde konijn, die oorspronkelijk vooral in Spanje en Frankrijk voorkwam, is pas rond 600 tam gemaakt. Wilde konijnenjongen zijn namelijk zeer lastig tam te maken.
Het werd pas de moeite waard door een regel van de paus. Paus Gregorius wilde de vastentijd wat vergemakkelijken en stelde dat ongeboren konijnen nog niet geademd hadden en dus net als vissen niet onder het vleesverbod vielen. De kloosters wisten wat ze moesten doen. Nu hebben we 200 zeer verschillende rassen.

Economist over NL landbbouw

Twee weken geleden had The Economist een mooi stukje over de Nederlandse landbouw en de export van machines en kennis. Voor wie het gemist heeft, hier is de link.

in de Groene

De Groene Amsterdammer was al groen voordat we in het kader van milieu of groene groei overal groen voor gingen plakken, zo constateerde een collega deze week. Hij was zelfs al groen voor de landbouw daarmee werd aangeduid, want het weekblad is van 1877.
Het nummer van 14 augustus zal wel niet meer te krijgen zijn, maar ik wijs er toch even op want het bevat twee mooie artikelen over de groene sector. Een ervan gaat over het feit dat we steeds meer machines en vooral kennis exporteren en niet alleen meer boter, kaas en eieren.
Een van de geinterviewden ben ik zelf, over het Internet of Things, dat dit ondersteunt. Aanbevolen dus.

De transformatie van de wereld

Na 5 jaar uit het duits vertaald en nu zeer lovend besproken in de NRC: The Transformation of the world van Jurgen Osterhammel. Over hoe tussen 1800 en 1900 de wereld veranderde en er tal van zaken werden geintroduceerd die nu zo gewoon zijn: van musea tot de telegraafkabel.