En dus keek men terug, want de ontwikkelingen waren spectaculair verlopen. De foto hiernaast geeft het bouwplan voor een akkerbouwbedrijf (van 50 ha zo leid ik af uit een voetnoot) voor begin en eind van die periode en voor 1960. In 1950 werden er 13 gewassen geteeld: wintertarwe, zomertarwe, zomergerst, haver, graszaad, vlas, lucerne, erwten, bonen, suikerbieten, voederbieten, aardappelen en grasland. Met de paarden vertrokken ook een aantal van de gewassen. In 1960 waren er nog 8 gewassen over. Geen zomergranen meer, geen graszaad, geen bonen en geen voederbieten.
In 1975 was het aantal gewassen geslonken tot 5: wintertarwe, haver, vlas, suikerbieten, aardappelen. Eerlijk gezegd verbaasden mij die haver en vlas, die waren bij ons thuis al lang weg en vervangen door uiten (en kruiden).
Het aantal uren dat op zo'n bedrijf nodig was voor het werk daalde ook dramatisch: in 1950 ging het om 20.000 manuren (bij huidige maatstaven dus 10, toen vermoedelijk 7 fte), 2500 paardeuren en 800 trekkeruren. Tien jaar later was het aantal manuren teruggelopen naar 14.000 met nog 1700 paardeuren en 1200 trekkeruren. In 1975 was de hoeveelheid werk gehalveerd: nog 7.000 manuren waren er nodig en 2000 trekkeruren. De vermogensbehoefte steeg van 22.000 gulden op dit pachtbedrijf naar 300.000 gulden
Kortom in 25 jaar tijd was de economie van zo'n bedrijf volledig veranderd. Veranderingen die tot heden ten dage doorgaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten