Lijstje: Dagelijkse Kost

Ruim een week geleden publiceerde PBL zijn inzichten voor voedselbeleid, onder de titel Dagelijkse Kost. Met de consumenten als ingang, en hoewel 75% van de consumptie volgens PBL import is, ging het toch al snel weer over wat de overheid dan aan moet met de Nederlandse landbouw. Ik was bij de presentatie in Pulchri en probeerde de discussie nog wat over ketenorganisatie te laten gaan, daar zit een deel van de oplossing om de nadelen van de anonieme markten tegen te gaan zonder dat de voordelen van de markteconomie al te veel opgeofferd worden.

Inmiddels las ik het rapport. Ik beperk me hier tot een lijstje van 5 verschillende perspectieven op duurzaam voedsel die de auteurs onderscheiden (de parafrasering is van mij):

1.  Voldoende en voordelig voedsel op de wereldmarkt (voedt de wereld, consument is passief, dus als er problemen zijn dan moet de overheid externe effecten internaliseren)
2. Technologisch optimisme (voedt de groeiende bevolking van straks 10 miljard, welvarender en in steden wonend, als er maar innovatiebeleid is dan gaat een volgende groene revolutie dit oplossen, verder business as usual)
3. Alternatieve voedselnetwerken (er zijn fundamentele problemen in het systeem, komt door anonimiteit, de grote spelers en overheid gaan dat niet oplossen, regionale voedselnetwerken tussen boer en consument wel, lokaal voedselbeleid helpt).
4. Consument aan het stuur (er zijn fundamentele problemen, maar consument weet dat en gaat dat in het huidige systeem oplossen door keurmerken en ict - blockchain als redding)
5. Integrale voedselpolitiek (scala van problemen, moet je in samenhang zien en oplossen, overheden op verschillende niveaus samen hebben sleutelpositie)