Ierse landbouw anno 1916

Afgelopen jaar was het 100 jaar geleden dat in Ierland een paasopstand uitbrak tegen de Engelsen. Zo midden in de eerste wereldoorlog zagen sommigen hun kans schoon zich van de kolonisator te ontdoen, wat overigens niet lukte.
Dat werd natuurlijk herdacht en leverde het interessante boek Farming & Country Life 1916 op, oa. uitgegeven door Teagasc, want een van hun instituten in Galway is gevestigd op een plek die een grote rol speelde in de opstand. En ik kreeg het boek omdat ik er vorig jaar een visitatiecommissie voorzat.
Het is een bundel korte essays, met ook mooie oude foto's. Veel aandacht voor de landhervormingen eind 19e eeuw en de agrarische structuur. Die, en de hoge prijzen tijdens WO I, kunnen eigenlijk niet de verklaring zijn voor de opstand. Hoewel arme stedelingen en plattelanders wel last hadden van de hoge voedselprijzen.
Er staan boeiende inzichten in de artikelen. Zoals het feit dat in het begin van de eeuw de welvaart omhoog ging, men luxer ging eten (thee verdrong karnemelk) maar minder voedzaam en minder gezond (witbrood met bacon en zo). En het feit dat de voornamen van jongens en meisjes veel uniformer en Ierser waren (John en Patrick, Mary en Bridget) maar dat er nu wel meer ooit obscure Ierse namen (Sean en zo) in de top40 voorkomen.
De mij bekende collega Thia Hennessy schreef een stuk over 100 jaar prijsontwikkeling in de Ierse landbouw. In haar slotalinea speculeert ze dat het ook komende 100 jaar onwaarschijnlijk is dat opbrengstprijzen sterker zullen stijgen dan de prijzen van de kostenfactoren. En dat ook komende 100 jaar de stijging van landbouwinkomens zal komen van structuurveranderingen (lees: grotere bedrijven) en van productiviteitsontwikkeling.