Saemaul

Saemaul is een Zuid-Koreaanse term die ik nog niet kende. Het is een plattelandsontwikkelingsmodel, en betekent letterlijk 'nieuw dorp'. Dateert uit de jaren 70 en de VN gaat het nu vier jaar lang bestuderen, terwijl president Park het model van haar vader nieuw leven inblaast, ook als export-product met geld toe naar 6 landen als Rwanda, Uzbekistan, Myanmar en Cambodja. Er is ook een opleiding Saemaul studies die studenten tot uit Nepal en Nieuw Guinea trekt.
Hoe het werkt? In 1971 gaf de overheid elk dorp 355 zaken cement. Ter vrije besteding. De dorpen die meest succesvol met het cement waren omgegaan kregen na een jaar meer cement, en staalkabels (of betonvlechtmateriaal, zo vermoed ik: steel rods). Op voorwaarde dat men de helft van de dorpsbesparingen op de bank deponeerde. Zodat er geld kwam voor investeringen in nieuwe winstgevende(landbouw)projecten; enzovoorts. Tegelijk was er een 'stamping out', ook via de plattelandsvrouwen, van drinken en gokken. In de jaren 70 spendeerde de Koreaanse overheid 10% van zijn budget aan het programma, om het platteland mee te ontwikkelen waar de chaebol als Samsung de industrie trokken.

The Economist: 6.12.2014 Pastures New.