IJsland in WO II

Nog meer geschiedenis: wie zich afvraagt waar de oude
veerboten uit de Waddenzee blijven: in IJsland

Ter afwisseling van de geschiedenis van het economisch denken, en andere historie: het valt een beetje buiten de orde van deze weblog, maar wel een aardige quizvraag: wie bezette IJsland in de Tweede Wereldoorlog, en wanneer? Het enigszins verrassende antwoord: de Engelsen, op 10 mei 1940, tegelijk met de inval van Duitsland in de Lage Landen. Denemarken (het IJslandse moederland) en Noorwegen waren toen al in Duitse handen.

In Reydarfjördur, aan de oostkust, nam een Engelse invasiemacht van 2000 man het 300 mensen tellende plaatsje in bezit. Later in de oorlog voegden zich daar nog Amerikanen, Canadezen en Noren bij, en waren er 4000 man gelegerd in Nissenhutten. In heel IJsland 25.000. Dit vanwege de strategische ligging op noordatlantische vaarroutes. [Terzijde, de Nissenhut is ook een WO II geschenk, of eigenlijk een WO I geschenk, want in die tijd ontwikkeld door de Canadese lt.kolonel Peter Nissen voor het Britse leger. In WO II door-ontwikkeld door de Britten tot Romneyloods]

De “bezetting” werd gezien als een zegen. Eindelijk wat te doen met de introductie van 20^ste eeuwse nieuwigheden als de bioscoop en fish & chips restaurants. En bovenal veel werkgelegenheid die tot een toestroom van mensen uit andere fjorden leidde. De ellende bleef beperkt tot luchtalarm bij Duitse spionagevluchten, 1 dode Canadees bij een schietongeluk en 8 doden als gevolg van een groep Engelse soldaten die op een mooie januaridag de bergen introk zonder voorbereid te zijn op slecht weer en verdwaalde.

In 1944 werd IJsland weer een onafhankelijke republiek, los van Denemarken c.q. het Deense koningshuis, waarmee het oudste parlement van Europa weer al zijn macht terugkreeg. Ook in IJsland is de oorlog nog niet voorbij. Reydarfjördur heeft nu een WO II museum, en eerder dit jaar werd er nog een film gemaakt over de tragedie met de acht doden.