Deze week meldde het locale huis-aan-huisblad Het Hart van Holland dat de plannen voor de Zuidplaspolder, waar we naar en op uitkijken, weer veranderd zijn. Wilde men (en vooral Rotterdam) eerst 15.000 a 20.000 woningen realiseren, dat zouden er nu een tienvoud minder moeten worden: 1500 a 2000 in het landschap ingepaste luxe woningen zouden wel genoeg zijn. Het klinkt als boerderettes.
Wat mij betreft een prima idee (althans als de architectuur wat spannender kan dan een boerderette - kan de locale politiek er wat enthousiaster op reageren?) maar de vraag is dan waar deze draai in de politiek vandaan komt. Er lijkt me afgelopen maanden maar weinig verandert, voor zover ik dat uit de locale pers kan waarnemen. Na de film An inconvenient truth van Al Gore (het wachten is op de Oscar) verschijnen er weer stukken in de kranten van bewoners die zich afvragen of het nu echt zo'n goed idee is het laagste punt van Nederland te bebouwen, al of niet met drijvende 'landmarks'. Maar of dat nu politiek zo'n invloed heeft?
En dan is er nog de fusievorming van drie gemeentes in de Zuidplas die doorzet. Waarmee wel duidelijk is dat de wijk niet op Rotterdamse (geannexeerde) grond gebouwd zou worden, zoals Nesselande. Rotterdam gaat liever op eigen grond bouwen zo is het nieuwe standpunt. Mogelijk heeft men nog wat oude haventerreinen. Zou dat soms gunstiger zijn voor de eigen begroting?
Het zal wel even gissen blijven naar de achtergrond van de ommezwaai, maar wat mij betreft mogen de ommelanden leeg blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten