dinsdag 13 september 2022

religie in zeeland

 Afgelopen maanden last ik deel IV van de Geschiedenis van Zeeland. Over deel I had ik het hier al eens eerder, de andere delen bleven in de kast, maar nu ik een artikel over de landbouw in zeeland voor het KZGW afrondde, moest ik toch ook even het standaardwerk lezen. En ik las door omdat er veel interessants in staat over Zeeuws-Vlaanderen, en daar kijken we ook bij de Rli weer naar als een voorbeeld van een  "vergeten regio". Ook een regio die een beetje torn between two lovers is, het zit al in de naam en een lange traditie heeft van zich afzetten tegen de (te) dominante machthebbers, of ze nu in Middelburg of in Den Haag zitten.

Overigens leerde ik nog het meest van het hoofdstuk over religie. Af en toe moet je eraan herinnerd worden dat Zeeuws-Vlaanderen boven de staatse linies lag en dus grotendeels protestant was en is: van vrijzinnig in het Westen (met zijn grote pachtboerderijen, aangelegd met Middelburgs kapitaal en waar de liberale dienst werd uitgemaakt door de grote pachtboeren die de dominees aanstelden, overigens net als op Schouwen) tot streng bevindelijk in het Land van Axel. Alleen Hulst e.o. zijn katholiek, net als de andere Generaliteitslanden.

Ook interessant is dat de linker vleugel van de SGP in de jaren 50 in Zeeland zat, en daar nog steeds meer animo is voor de vrouw in het politieke ambt. Te danken aan de  boeren-burgemeester van Zoutelande, David Kodde, die met veel gezag het dorp door de oorlog leidde, en ook Statenlid en lid van de 1e Kamer was. Hij zag dat het opkomend toerisme best te verenigen was met zijn denkbeelden over traditie en de zondagsrust, en tegelijk ook veel goeds bracht voor de achterban, in de vorm van geld, werkgelegenheid en kansen om een recreatieactiviteit op te zetten. Daar dachten ze in het midden des lands anders over. 

Zeeland liep ook voorop in het vrouwenvoetbal. Naar ik aanneem in andere kringen. Overigens miste ik in het cultuurhoofdstuk aandacht voor de film. Waaronder Jos de Putter zijn Het is een schone dag geweest uit 1993 en in Zeeuws-Vlaanderen speelt. In het slothoofdstuk wordt de film (maar niet de maker) nog wel even genoemd, maar dat had eerder en uitgebreider gekund. Overigens ook een handig overzichtshoofdstukje aan het eind van het boek over de ontwikkelingen op hoofdlijnen over de hele geschiedenis. 


Geen opmerkingen: