Na de pandemie

Er leven vragen wat lange termijn gevolgen van een pandemie zijn nu het corona-virus toeslaat. The Economist geeft in zijn Free Exchange rubriek van deze week wat antwoorden. De eerste ingeving is dat de consequenties niet best zijn. Het einde van het Romeinse rijk werd gekenmerkt door een paar epidemieën (die zich dankzij de specialisatie en handelsroutes snel verspreidden) en het duurde 1000 jaar voor het inkomensniveau terug was op dat niveau.
Interessant is het effect van de middeleeuwse pest. tussen 1347 en 1351. Die hakte er echt in met 1/3e tot wel 2/3e van de bevolking overleefde dat niet. Met als gevolg dat arbeid schaars werd en de lonen stegen. Dat was het einde van het feodale stelsel . Je zou denken dat na verloop van tijd Malthus weer zou toeslaan en het evenwicht weer zou herstellen. Maar in dit geval leidde de nieuwe rijkdom tot het aanschaffen van meer producten, die uit de stad kwamen zoals textiel. En dat leidde tot sterke groei van de stadseconomie. En zo kwam de urbanisatie op gang.
Iets dergelijks gebeurde na de Spaanse griep (1918-1920) met 20 tot misschien wel 100 miljoen doden. In Amerikaanse staten met veel doden was daarna de groei groter dan in andere staten. Een extra dode per 1000 inwoners leverde in het volgende decennium maar liefst 0.15 procentpunten meer groei. Mogelijk omdat bedrijven verplicht worden nieuwe arbeidsbesparende technieken in te voeren.