Onlangs kreeg ik het Handboek Agriculture Law in handen. Een uitgave uit 2015 van Thomson Reuters onder redactie van Jan Holthuis.
Het is mijn vakgebied niet, maar het lijkt me een handig naslagwerk voor mensen die iets willen weten van agrarisch recht in een land waar men zaken wil gaan doen. Gaat over zaken als grondeigendom, voedselwetgeving, landbouwbeleid en vooral veel over IPR op genetisch materiaal. Cooperatiewetgeving komt zijdelings aan de orde waar het gaat om investeren in (specifieke) rechtsvormen.
Met bijna 600 pagina's is het al een kloek werk. Toch is de landenkeuze uit de optiek van Nederlandse export en foreign direct investment wel voor aanvulling vatbaar. In de EU worden alleen Nederland, België, Italië, Hongarije, VK en Duitsland behandeld. Niet bijvoorbeeld Frankrijk, Spanje of Polen om eens wat landen te noemen waar Nederlanders actief zijn. Zimbabwe haalde het boek wel, lijkt me ook verstandig om je daar goed in te verdiepen voor je er geld in steekt, Zuid Afrika, Kenia, Tanzania en Ethiopië ontbreken echter, terwijl dat toch landen zijn met een behoorlijke foreign direct investment, waaronder in veredelingsactiviteiten.
Het handboek is vooral beschrijvend, het is geen poging om verschillen te analyseren of verklaren. Maar voor de praktijk is dat ook niet nodig, die willen weten hoe het zit. Dit overzicht helpt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten