Mooie avond gisteren in Delfgauw. Het toneelstuk Mansholt werd op de Bieslandhoeve gespeeld. Vanuit het LEI organiseerde we vooraf een discussie over het GLB-na-2020. Omdat we 75 jaar bestaan en in de historie zeer met Mansholt verbonden zijn. Het LEI werd groot door het rekenen aan kostprijzen onder de Nederlandse minister van landbouw Mansholt. Maar ook voor Brussel is er veel gecijferd (en nog).
Ik leg dat nog wel eens uit (ook Brusselse collega's) aan de hand van de scene uit de biografie van Johan van Merrienboer waarin de eerste Europese Commissie van 9 leden onder leiding van Walter Hallstein voor het eerst bijeenkomt in het Luxemburgse hotel Brasseur (niet al te ver van het treinstation). Daar is een van de eerste dingen die de Commissie doet het aanschaffen van papier en potloden. Toen nog zonder ingewikkelde procurement-methodes van openbare aanbesteding: Sicco Mansholt roept de liftboy (die had je toen nog) en drukt hem 20 francs in de handen om het te regelen. Niet veel later zouden enkele van mijn voorgangers afreizen om het Europese boekhoudnet op te zetten. Nog immer zijn we zeer betrokken bij de ontwikkeling ervan. Deze week was ik in Ancona waar Alan Buckwell pleitte voor veel meer ecologische duurzaamheidsdata in de berekeningen - we werken eraan.
Enfin ik vertelde de Luxemburgse anekdote gisteravond in mijn openingswelkomstwoord. Tot mijn vreugde zit de scene ook in het toneelstuk, zij het dat daar zijn secretaresse de opdracht krijgt. Ook mooi: die oude radio-opnames met de Mededelingen voor Land-en Tuinbouw. En Grave-beneden de sluis. Plus 6
Goed toneelstuk, gegarandeerd mooie avond op locatie, gaat dat zien. Er zijn voor vanavond en morgen nog wat plaatsen, zo begreep ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten