impact assessment in de recessie

Venetie, eens de bron van
regelgeving voor de
westerse wereld

Routine helpt in deze tijden van keuzestress want het bespaart energie om te beslissen die je dan aan iets anders kunt besteden. Dat is wilskracht die soms doorslaggevender is dan intillegentie, zo las ik vrijdag in een recensie in de NRC van het boek Rediscovering the Greatest Human Strenght. En dus doen we conform de regelmaat weer een niet al te routinematig blogje.

En wel over de vraag of je bij impact assessments van regelgeving rekening moet houden met de stand van de economie. Bij de Studiekring LandbouwEconomie constateerde ik van de week dat de overheid even wat minder aandacht heeft voor milieu- en natuuroverwegingen en meer voor innovatie door het bedrijfsleven - met als vraag of dat nu komt door de angst voor de recessie (met andere woorden, kosten/baten analyses vallen anders uit als de stand van de economie anders is, bv. omdat de wens naar banen harder telt, die naar schoon milieu of weg in eigen natuur even minder), of doordat het bedrijfsleven ook steeds meer businessmodellen omarmt die op "groen" zijn gebaseerd (en het dus minder een oveheidstaak is). Maatschappelijk verantwoord ondernemen is niet meer iets van winstbestemming maar winstbepaling: het is een businessmodel.

De Economics Focus rubriek van the Economist van 20 oktober komt onder het leuke kopje Clause and effect ook met zo'n discussie - nl. of je in tijden van recessie met lagere arbeidskosten rekening moet houden dan in tijden van full employment. Grote Chicago jongens als Cass Sunstein (van Nudge-faam, nu "regulatory tsar" van Obama) en Michael Posner (zie zijn weblog via de link links) houden zich met die toepassing van het opportunity cost principe bezig. En neigen naar het antwoord ja, net zoals de recessie de tijd is om goedkoop publieke werken te doen en wegen te bouwen.
Het punt van Sunstein dat dit echt een "frontier question" in ons vakgebied is, vind ik moeilijk te geloven. Toen wij begin jaren 80 (in de tijd dat Ronald Reagan met de verplichting tot impact assessments kwam) er een deden voor de eventuele inpoldering van de Markerwaard, vonden we het zeer voor de hand liggen ook varianten met lagere maatschappelijke arbeidskosten door te rekenen. Het zal toch niet waar zijn dat we daar toen al een A-journalpaper over hadden kunnen schrijven? Volgende frontier graag.