De jaarlijkse NCR-dag, gisteren traditiegetrouw in 't Spant in Bussum, bleek in een wat vernieuwde vorm een van de interessantere afleveringen te zijn. Het ging over strategie.
Ik woonde een workshop van FrieslandCampina's voorzitter Kees Wantenaar en Corporate Director Strategy Thom Albers bij die lieten zien hoe ze met de Boston Consultancy Group netjes het hele strategie-traject hebben afgewandeld in een Route2020 naar de top. Met opvallend veel aandacht voor de groei in Azie - er zaten zoveel Aziatische gezichtjes in een erg mooi filmpje (forumvoorzitter Willem Bruil gaf het later de kwalificatie 'over the top' maar de bergbeklimmers omhelsden elkaar al een meter of 3 voor de top) dat ik het niet kon nalaten te vragen of de strategie ook robuust is voor een andere geo-politiek. Dergelijke analyses in Den Haag en Brussel leren namelijk dat we erg graag uitgaan van de multi-polaire wereld van consensus en globalisering. Het is ook lastig anders voor te stellen, maar dat is geen criterium bij scenario's die moeten windtunnelen. Dat was in de afgelopen eeuw ook steeds een verassing en men leze Friedman voor horrorscenario's in deze eeuw. Overigens is de strategie mooi in lijn met het nieuwe ontwikkelingshulp denken en het WRR rapport: wie in Vietnam melk wil verkopen moet ook daar de sector wat op gang helpen. Niet alleen als goede MVO daad maar omdat ze in Hanoi die eis stellen.
Van de ZLTO voorzitter Hans Huijbers leerde ik het woord Erfbetreders, voor al die adviseurs die de boer bezoeken. In zijn ogen zouden ze boeren niet alleen moeten adviseren op het individuele boerenbelang maar er ook een bijsluiter bij moeten doen wat dat voor externe effecten heeft op het collectieve sector belang. Van hem ook de mooie quote "we zijn nog wel eigenaar van onze bedrijven, maar hebben de zeggenschap verloren", omdat zich nieuwe eigendomsrechten (op stilte, donker, nostalgie) vestigen. Het moet komen van communicatie met de burgers. Reden voor Annechien ten Have om even te polsen wie er op Foodlog communiceert in het leslokaal. Verder niemand dus. Foei.
Intensief is duurzamer
Ook aan de paneldiscussie hield ik de indruk over dat we als agrarische sector nog even een gezamenlijke communicatieboodschap moeten vaststellen. De stelling "intensieve productie is duurzamer" leidde tot de nodige discussie. Terwijl je die volgens mij hardgrondig met Ja moet beantwoorden: per kg product is intensieve landbouw veel duurzamer, zelfs nog los van het feit dat er dan ook meer ruimte voor oerwoud en andere biodiversiteit overblijft. Dat is geen legitimering voor vervuiling per ha door een overdosis mest of bestrijdingsmiddelen en je hoeft niet per se alles dicht bij de bewoonde wereld te doen, maar als je dat goed regelt, is intensief een must. Gezien de groei van de bevolking en de urbanisatie (de meeste mensen wonen in steden) zit de wereld te smachten op intensieve, duurzame landbouw. En laten we dat nu net hier in deze metropool onder invloed van goede, maar dure grond en arbeid in de afgelopen 100 jaar hebben ontwikkeld. En dus hebben we een mooi exportproduct in handen. De rol van de MultiFunctionele landbouw moet daarin niet die van schaamlap zijn die aan een nostalgisch beeld appeleert, maar een vorm van belevingslandbouw voor niches die helpt om deze dialoog met burgers te voeren over intensief & duurzaam als basis en beleving als niche. Enfin, misschien kan daar ook nog eens een mooi filmpje over gemaakt worden.
Handboek
Het forum discussieerde ook nog even over de noodzaak van landbouwsubsidies. Vanuit de zaal legde boerenbestuurder Aike Maarsing uit dat de joggers van Stadskanaal liever naar zijn bloeiende aardappelen rechts dan een nieuwerwets bos links kijken. En dat dat wel beloond mag worden. De ZLTO voorman meende dat hier toch niet zozeer de aardappelen een rol speelden als wel de evolutie. Mensen kijken in het kader van de survival of the fittest uit naar beautiful people (man naar vrouw en v.v.). En die vind je makkelijker in het veld dan in het donkere brandnetelbos. Ben benieuwd of komend jaar de GLB-na-2013 discussie zo gezellig blijft als ze gisteren werd gevoerd.
Tot slot kregen we van NCR directeur Ruud Galle een mooi Handboek Cooperatie mee. Een kloeke uitgave van meer dan 1100 pagina's met drie leeslinten zodat we alle cooperatiekennis nu in de boekenkast hebben. Het verzachtte de terugreis met 30 km file dankzij de eerste winterse buien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten