Over de verschillen tussen kwekersrecht en patenten en daarmee de voor- en nadelen is al heel wat afgeschreven. In de laatste uitgave van de ERAE doen Lence et al. een duit in het zakje. Zij concluderen dat het patent vooral geschikt is voor de grotere, meer risicovolle investeringen in veredeling. Zo kan de overheid ook afzien van een stukje basis-onderzoek omdat ondernemingen daar in de kapitaalmarkt in kunnen voorzien via het lonkende patent. Nadeel is dat de patenthouder minder prikkels heeft om het patent ook aan derden beschikbaar te stellen om er verder mee te veredelen, wat bij het minder sterke kwekersrecht open wordt gelaten. De houder van een kwekersrecht moet dus relatief snel zijn variëteit vermarkten, want een nieuwe cultivar dreigt. Een patent met een (eventueel verplichte) licentie is volgens de auteur daarom superieur aan een kwekersrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten