The Economist van afgelopen week baarde nogal wat opzien met een survey over Frankrijk dat stelt dat het een tijdbom in de EU en vooral Euro is. Te weinig concurrentiekracht en als het niet uitkijkt gaat het bij ClubMed horen (waarmee het overigens juist weer beter lijkt te gaan, afgezien van werkgelegenheid). Frankrijk boos (blijkbaar toch een snaar geraakt) en op zijn best zien sommigen er zwarte zwanen in: van die gebebeurtenissen die zo onwaarschijnlijk zijn dat niemand er rekening me houdt.
De term zwarte zwanen werd gepopulariseerd door Nicholas Taleb in een boek in 2007. Voor het geval het na het lezen van het survey over Frankrijk ontgaan is: verderop in het blad staat nu een recensie van een vervolgboek van Taleb: Antifragile: things that gain form disorder.
Het tegenovergestelde van fragiel is veerkracht of robuustheid, maar die termen zijn het voor Taleb net niet helemaal, vandaar de nieuwe term antifragiel. Taleb wijst erop dat we vaak de fout maken om veel energie te steken in het vermijden van (kleine) schokken of volatitiliteit. Na lange periode van een te stabiele situatie kunnen we niet meer omgaan met een schok (we hebben niet geleerd) of barst de bom toch. De essentie van antifragiel gedrag is dus om situaties te zoeken waar verbetering en leren ontstaat uit onverwachte zaken of druk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten