. Vandaar dat het hier rustig was. Eerst nog actueel lijstje want ik las in de kranten bij terugkomst dat minister Rouvoet wel iets voelt voor bevolkingspolitiek. Maar naar mate samenlevingen rijker zijn, hebben ze minder kinderen. De literatuur kent een rijtje verklaringen:1. Door de geringere kindersterfte zijn er minder 'reserve-kinderen' nodig en (onbewust) passen generaties hun gedrag aan.
2. In rijkere samenlevingen zijn mensen voor hun oude dag van minder kinderen afhankelijk om voor ze te zorgen, en om die reden passen ze hun gedrag aan.
3. In rijkere samenlevingen hebben mensen meer keuzes, dus kiezen sommigen voor wat anders (auto, vakantie, duur huis) dan kinderen
4. Door meer tijd en geld aan een paar kinderen te besteden zijn de kansen dat je genen in de volgende generatie het beter doen groter dan wanneer je je richt op veel kinderen (wat in armere samenlevingen met kindersterfte een goede strategie is) - deze bioloigsche inslag is dus verwant aan de eerste verklaring
5. In een rijkere samenleving is er keuze uit meer partners (er wordt meer gereisd etc), en daarmee wordt het optimale vruchtbaarheidspatroon doorbroken. Kinderen krijgen van naaste familie levert risico's op omdat gebroken genen niet worden gerepareerd, maar van heel andere bloedlijnen levert vaak ook problemen op omdat er genetische koppelingsproblemen zijn. Nichten en en neven van de 3e en 4e graad zou ideaal zijn, aldus recente resultaten uit het IJslandse decode-project - waarmee dit de meest harde wetenschappelijke verklaring lijkt te zijn.
Ontleend aan The Economist, 9.2.2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten