Aanleiding voor de journalist van het bericht om ook in te gaan op de ethische discussie: feed, food or fuel - wat is het belangrijkst?. Daarbij werd er op gewezen dat de koppeling tussen olieprijzen en de soft commodities (agrarische producten) een kant op is: bij hogere olieprijzen is er ruimte voor biofuel en gaan graanprijzen omhoog. Maar het omgekeerde geldt niet: hogere graanprijzen leiden niet tot hogere olieprijzen. Of wel: graanboeren en vooral hun afnemers kunnen hogere prijzen (als gevolg van biofuels) wel doorrekenen in de prijs van food (en in mindere mate feed), maar de ethanol fabrieken kunnen een hogere graanprijs niet doorrekenen.
Als de graanprijzen dus veel stijgen zullen sommige ethanolfabrieken (en biovergisters) de mais niet meer kunnen betalen om nog met olie of andere electriciteitsproducenten te concurreren. Een kwestie van prijselasticiteiten denken economen dan.
En dat is weer aanleiding voor een plaatje van een leuke blog: a soviet poster a day. De poster hierboven komt uit 1965 toen de Soviet Unie (o.l.v. Kruschev) een landhervorming doorvoerde en de graanprijzen verhoogde. De poster schijnt de vraag te stellen of je je voer al ingeslagen hebt.
Overigens was ook de Canadese oogst laag door weersomstandigheden, niet door biofuels. Die link komt vooral uit de aankopen in Amerika voor bio-brandstoffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten