De geschiedenis van de chemie - daar hoor je toch zelden wat over. Gisteren kwam daar in de NRC verandering in. Een interview met Ernst Homburg wiens Hazardous Chemicals, - agents of risk can change 1800 - 2000 binnenkort uitkomt. Dan krijg je 500 pagina's met de biografien van een aantal chemische stoffen.
Dat ik het hier meld komt door het interessante intro van het artikel:begin 1900 was er in Europa glanzend groen (gifgroen?) snoep en gebak op de markt, gekleurd met 'Schweinfurter groen" (what's in a name). Dat is een giftige koper-arseen verbinding.
Soms bleef regelgeving achter door belangentegenstelllingen (volksgezondheid versus werkgelegenheid) maar soms ook door verschillende regelingsculturen in Europa. Zo was men in Frankriijk na de Franse revolutie liberaal en waren de uit dezelfde klasse afkomstige fabrikanten, wetneschappers en politici tegen regulering maar voor zelfregulering: als wetenschappers maar voor de juist info zorgden, kwam het goed. Hoe Amerikaans, zou je nu zeggen. In Pruisen ging men vanuit het idee dat het gevaarlijk is, wel voor een verbod.
In dezelfde NRC herinnerde columniste Louise Fresco ons nog even aan de alternatieve betekenis van de NL sticker op de auto in de jaren 50 en 60: Nur Limonade, de Duitse variant van Wel kijken, niet kopen van de Nederlanders die hun eigen goedkope aardappelen mee op vakantie namen. Vanwege weerstand tegen vreemd voedsel (olijfolie!), maar -denkt de econoom- omdat de aardappelen nergens zo goedkoop waren als thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten