Op 3 in het ZLM lijstje dat ik hieronder gisteren vastlegde, staat op #3 de administratieve lastendruk. Terecht wijst de tekst er op dat het niet alleen door wetgeving komt, maar juist ook door de stapeling van eisen van keurmerken. En juist het gebrek aan afstemming tussen die systemen (publiek en privaat) is problematisch. Uitstekende diagnose. Veelal wordt naar de overheid gewezen (ik zag nog een jaarverslag van een coöperatie die de eis van 65% eiwitvoorziening in de veehouderij toeschreef aan de wetgever, maar dat is toch echt een private afspraak van LTO en NZO) maar juist ook de ketenschema's zijn een probleem.
Ik vrees dat het blockchain denken dat alleen maar versterkt, want ook dat zijn vooral uitwisselingsschema's per product. Maar o wee de boer die meerdere producten verbouwt of zijn product onder meerdere schema's levert.
Er was een tijd dat de boer werd ontzorgd. Ik legde vorige week nog een aantal mensen uit dat het aardige van de landbouw is dat boeren geen facturen sturen over hun omzet, dat doen de afnemers, coöperaties en particulieren. We zijn alleen vergeten dat te digitaliseren in EDI format en vervolgens zijn we allerlei duurzaamheidsschema's gaan invoeren die niet over administratieve organisatie nadachten maar de boer vroegen van alles in te vullen en aan te leveren. Tijd voor een data-coöperatie van boeren. Lijkt me een business opportunity.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten