Ruilverkavelen voor de krimp

Ruilverkavelingen worden geassocieerd met schaalvergroting. Gisteren leerde ik dat er minstens 1 is uitgevoerd met schaalverkleining als doel. Alle bedrijven moesten 15% inleveren en er werden nieuwe bedrijven tussengeplaatst. Nee niet voor natuur, zo hard telde dat in de jaren 60 niet. In ieder geval niet op Kampereiland, want daar speelde dit verhaal. Gisteren fietsten we een rondje door het gebied.
De achtergrond was dat de stadsboeren de stad uit moesten. Die stadsboeren hadden hun boerderij binnen de stadsgrenzen en gebruikten de gemene weiden om de stad. Dat ging niet meer (het verhaal vertelt niet waarom maar ik vermoed een mix van volksgezondheid, stank, onhandig vanwege de mechanisatie en de stad had de gemene weiden nodig voor de stadsuitleg). En aangezien de stad Kampen eigenaar is van Kampereiland (men kreeg ooit de schorren en slikken met het recht van aanwas van de bisschop van Utrecht) en ook de verpachter, was de oplossing tussen een ruilverkaveling met inplaatsing van de stadsboeren in plaats van uitplaatsing van zittende boeren naar bv. Flevoland ten behoeve van schaalvergroting. Je kunt het nog heden ten dage zien: de oude boerderijen staan op terpen omdat tot de komst van de Afsluitdijk het wel eens onderliep door een combinatie van hoog water op zee en veel rivierwater aanvoer. De ingeplaatste bedrijven hebben geen terp.