Onderzoek wijst uit dat de aanleiding vaak ligt in schokken. Die kunnen technologisch zijn. zoals de telefoon, die transactiekosten veranderen. Maar ook vraaguitval die voor overcapaciteit zorgt. Of deregulering waar de een sneller of beter op inspeelt dan de ander. Ook de financiele situatie (veel cash, goedkoop krediet) speelt een grote rol.
Zodra met een eerste (grote) fusie het spel op de wagen is, krijg je kopieergedrag. Anderen voelen zich bedreigd. Sommigen maken winst en hebben geld om anderen over te nemen en zo hun winst per aandeel nog verder te vergroten. Mangers krijgen vanwege hun bonussen belang bij fusies.
Dit alles suggereert dat we een rondje consolidatie krijgen. Er is overcapaciteit, veel bedrijven zitten goed in de slappe was en er is hier en daar sprake van deregulering om innovatie te bevorderen. Zo bezien is de door Arla aangekondigde zuivelfusie niet onlogisch.
Effecten van fusies zijn in de regel lagere prijzen (goed voor de consument) en daarmee wat herstel van de vraag. Het kan ook de concurrentie aantasten, maar The Economist is daar niet zo bang voor. Als er maar toetreding is: in 1987 hadden General Foods, Proctor & Gamble en Nestle in de VS 90% van de koffiemarkt in handen. Enter Starbucks, die de markt veranderde.
Uit: The Economist Free Exchange / Surf's up - 19 Mei, 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten