Cyprus

We brachten tien dagen door op Cyprus, om precies te zijn in een agrotoerismo in Tochni. Komende dagen dus wat fotootjes van Cyprus en wat aantekeningen van uitgelezen boeken. Volgens de reisgidsen is het niet helemaal de ideale tijd voor Cyprus. Maar die zijn misschien wat beïnvloed door het zontoerisme in plaatsen als Aiga Napa (na Ibiza het grootste marktaandeel in het Mediteraanse sun, sand & sex toerisme met veel Britse en Scandinavische jeugd als doelgroep). Wij troffen in ieder geval goed weer (op 1 verregende dag na), soms met heerlijke zon, een graad of 16 a 17, af en toe regen en daardoor een groen eiland met de eerste voorjaarsbloemen. Niet slecht dus voor bezoek aan de vele archeologische vindplaatsen, van neolithische in Khirokitia, een boerengemeenschap van 7000 jaar voor Christus tot Romeinse met mooie mozaïekvloeren in Pafos. En aantrekkelijk voor het wandelen langs enkele stukken van het lange afstandswandelpad E4 en wat nature trails.

De landbouw is Cyprus is rijk geschakeerd, van melkvee (voor de yoghurt en meer) en graan tot de mediterrane producten druiven en olijven. We zagen dat we in de EU ook nog tropische bananen telen. Het maakte op mij een betere indruk dan wat ik in het verleden wel op Kreta of Malta zag, maar vanaf de weg is het natuurlijk moeilijk te beoordelen.

Cyprus, strategisch gelegen het oosten van de Middellandse zee, is 10.000 jaar westerse geschiedenis. Met invloeden van tal van wereldmachten, met als laatste de Engelsen. [Quizvraag: in meer dan 10% van de EU landen rijdt men links – in welke landen?].

Gedeelde stad

In de vestingstad Nicosia (dat eigenlijk in het Grieks Lefkosia heet) zie je de meest recente geschiedenis. Voor wie Berlijn heeft gemist, is hier nog een kans: het is de enige opgedeelde hoofdstad ter wereld. Dwars door de stad loopt de green line, een door de VN bewaakte bufferzone die het Griekse en (niet erkende) Turkse deel uit elkaar houdt. Een onwerkelijke sfeer die me deed herinneren aan mijn bezoek met de middelbare school aan het IJzeren Gordijn bij Helmsted. In dit geval VN posten in in 1974 kapot geschoten gebouwen, concertina’s (voor wie militaire dienst gemist heeft: uitgerold prikkeldraad), barricaden van zandzakken met daarin schietgaten. Aan het eind van de drukste winkelstraat een grenspassage naar het Noorden waar het er niet onvriendelijk aan toe gaat met de Occupy beweging present in de bufferzone. Het Noordelijke deel is zichtbaar armoediger dan het Zuidelijke. Dat krijg je na  bijna 40 jaar boycot en gebrek aan internationale handel. Wie denkt dat zelfvoorziening je rijk maakt en dat internationale handel maar niets is, moet hier even gaan kijken en vergelijken.

Het geeft een wat onwerkelijke sfeer en een raar idee dat hier vanaf juli menig EU vergadering zal worden gehouden (Cyprus wordt voorzitter na Denemarken) op een paar honderd meter van de grens met een geassocieerd en aspirant lid (althans een soort vazalstaat daarvan), en dat we de VN nodig hebben dit beheersbaar te houden. Gezien de borden met weinig diplomatieke teksten en de eisen daarin, lijkt me het ook nog niet snel opgelost.

Naast toerisme is ook het bankwezen zo te zien een grote bron van inkomsten. Nicosia kent althans een groot aantal glazen bankpaleizen en het nieuwe Ministerie van Financien mag er ook zijn. Inmiddels is dat een fors risico want het systeem, zo begreep ik uit de internationale pers, is zeer verknoopt met het Griekse. Sinds 2008 heeft Cyprus de Euro, dat is handig, maar de koffie is er niet goedkoper op geworden. Op een goed terras betaal je al snel 3 euro of meer. Dat lijkt meer op Nederland dan op het 75 km Noordelijker liggende Turkije. Overigens kun je er nog wel redelijk goedkoop goed eten. Al met al: gaat dat zien.


Luistertip: de ZZN over Lefkosia