Rijkswaterstaat had me voor vanmiddag een vliegtochtje boven de Zuidwestelijke delta beloofd, maar dat ging door de sneeuwverwachting helaas niet door. We zijn vandaag met een Reflectiecommissie voor de Zuidwestelijke Delta begonnen, die een advies mag uitbrengen over hoe het verder moet met de inrichting van de delta in het kader van de klimaatsverandering. Ter opvolging van het plan van Cees Veermans Deltacommissie. Ik mag er kennis over landbouw- en visserijeconomie en transitie inbrengen, en de start was veelbelovend. Simpel zal het niet worden, gezien alle al lopende (of juist niet lekker lopende) discussies.De NRC van afgelopen zaterdag had een mooie bijlage "Document Nederland" met fraaie foto's rond het thema wassend water. Ik leerde eruit dat Dordt veilig in de uiterwaarden kan bouwen (de Voorstraat is de dijk) omdat zout en zoet elkaar hier in het wantij ontmoeten.
Net zoals ik vandaag leerde dat een van de hoogst liggende gebieden in Zeeland het Land van Saeftinge is: dat is buitendijks opgeslibt, de binnendijkse polders zijn diep ingeklonken badkuipen. En de ramp van 1953 vond, in ieder geval qua areaal, vooral buiten Zeeland plaats (nl. in WestBrabant en Zuid-Holland) zo vertelde iemand uit de waterhoek - Zeeland was natuurlijk wel de provincie waarvan het hoogste percentage inwoners werd getroffen. Het is maar hoe je er naar kijkt.
De NRC bijlage verhaalt ook van het eiland van Dordt, waar een polder van 100 ha verwaterd wordt tot natte natuur (om het beladen woord ontpolderen te omzeilen). De projectleider heeft ontdekt waarom boeren soms niet enthousiaster zijn: "De grootste pijn, legt hij uit, zit 'm bij de boeren die grond in eigendom hebben gehouden, of althans binnen de familie, in de hoop dat er later op gebouwd zou worden door de uitbreidende stad. In dat geval zouden ze hun grond duur hebben kunnen verkopen. Die hoop was op niets gebaseerd".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten