Het probleem was om nog nuttig werk te vinden voor de paarden. Er is nog steeds (bosbouw)werk dat met paarden wordt gedaan (vraag de gaucho's waar ik deze foto nam), en sommige viervoeters stegen in waarde in de paardensport, toen we rijker werden. Maar gemiddeld daalde de prijs van het paard, in de VS met 80% tussen 1910 en 1950. Dat hielp aan een wat langzamer verloop van de mechanisatie omdat het paard aantrekkelijk bleef.(overigens gaat het blad niet in op het issue dat het ook goedkoper werd een paard op te fokken: er was minder grond nodig voor al die paarden en dus daalden de graanprijzen door hoger aanbod en dus konden de prijzen van paarden ook dalen).
De lagere prijzen leiden er natuurlijk ook toe dat er minder paarden werden gefokt en er meer naar de slacht werden afgevoerd. En zo daalde het aantal paarden en ezels in de VS tussen 2010 en 2060 van 21 naar 3 miljoen.
Ook het blad zelf vindt dat de vergelijking tussen paard en mens te ver kan worden doorgevoerd. Maar dat er een overschot aan arbeid is, dat dat goedkoper dreigt te worden en dat er daarmee veel laagwaardige banen ontstaan in de zorg en de hospitality lijkt toch wel een effect van de robots dat boven ons hoofd hangt.
Overigens is het effect van de internationale handel vooralsnog groter: in de VS verdwenen er pakweg 2 miljoen banen naar China tussen 1999 en 2011, terwijl de robots maar goed waren voor een half miljoen.
Uit; The Economist - Remember the mane, 1.4.2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten