investeren: beter buiten de landbouw

Beleggers kunnen beter in vastgoed buiten de landbouw dan binnen de landbouw beleggen. Tenminste als je rendement wilt halen.
Die conclusie drong zich bij me op toen ik een rapport van LEI collega's las over de rendementen in de Nederlandse agribusiness. Uit hun analyse blijkt dat je op een euro geinvesteerd in de retail een rendement maakt dat boven de 20% ligt (of althans in 2002-2004 lag) en ook in de verwerking en toeleverende industrie vaak een getal met 2 cijfers is. in de land- en tuinbouw zelf is het op zijn best rond de nul, soms negatief.
Eigenlijk wist iedereen dit wel, en het is dus opvallend dat verschillende columnisten het onderzoek aangrijpen voor een beschouwing. In veel van de reacties op het onderzoek wordt er gepleit voor betere prijzen voor boeren en tuinders. Herverdelen dus van de winst in de keten. Maar weinigen vragen zich af waarom dat dan nog niet gebeurd - er lijkt me bij een retailer niet direct aanleiding om alleen op basis van dit onderzoek het chequeboek te pakken. Nog minder beschouwingen zijn er over hoe ketenpartijen (boeren en retail en handel) door samenwerking de taart zouden kunnen vergroten in plaats van anders verdelen.
Als bedrijfseconoom begrijp ik heel goed dat betere prijzen tot een hoger rendement op het vermogen leiden, als de arbeidskosten niet veranderen. Maar eigenlijk is de meest voor de handliggende conclusie uit het onderzoek de eerste zin van deze persoonlijke mening op deze blog: een laag rendement van vermogen geeft bovenal aan dat investeerders (en dat zijn boeren ook) er beter aan doen hun geld elders te investeren. Wie een jaar geleden zijn melkquota had verkocht en zijn geld in aandelen ABNAmro of in een onroerend goed fonds had gestopt was een stuk beter afgeweest - ik weet dat het achteraf makkelijk beleggen is.
Er verandert veel in de landbouw, maar bij lage rendementen op eigen vermogen denken we nog als eerste dat de prijzen omhoog moeten, niet dat we ons kapitaal in hoger renderende activiteiten moeten investeren. Dat werkt in een boerenbedrijf blijkbaar nog steeds anders dan bij Philips N.V. Het zorgt er in ieder geval voor dat het gezinsbedrijf nog niet verdwijnt, want tegen deze rendement is er geen beursgenoteerde onderneming die aan primaire productie begint.
Overigens van harte aanbevolen dat onderzoek, het is te vinden op de site van het LEI. En stort je in de discussie.
.
op de foto een onroerend goed object in Scheveningen.
.
G. Backus et al: Ketenrendementen in de Nederlandse agribusiness, LEI Den Haag.