Eindelijk voorjaar. Gisteren was ik in Flevoland waar men blij was de bieten te kunnen zaaien en de aardappelen te poten. Tegelijkertijd ontvingen we ook weer een pakket formulieren voor de jaarlijkse meitelling met bijbehorende subsidies.
Maar ook voor de burger is de EU in Flevoland actief, zo zag ik. Het dorp waar ik ben opgegroeid heeft een wandelpad gesponsored gekregen. De internationalisatie zet ook anderszins door want het dorp is geinspireerd geraakt door de wandtapijten van Bayeux en men borduurt nu gesteund door EU Leader-gelden aan een Flevolandse versie van een meter of 60.
Een bruiloft bracht me weer terug in Elburg. Met EU gelden is ook het oude Elburgse havenhoofd gerestaureerd. Het was in de vijftiger jaren mee ingepolderd, dat is het nog steeds maar het is nu aan de kop weer van paalhoofden en water voorzien. En zo wordt de band versterkt tussen nieuw en oud land. Het vestingstadje zelf is nostalgischer en toeristischer dan ooit. Ik ging er begin 1964 een aantal maanden naar de lagere school en toen kende het nog stadsboerderijen en zelden toeristen. Nu is voor hen en de oude stadsbewoners zelfs het oude visafslagje opnieuw opgetrokken. Gelukkig is er meer dan nostalgie en is de internationalisatie ook in de mooie oude Groote Kerk doorgedrongen want de dominee mocht in het Engels gasten uit heel andere werelddelen welkom heten.
Kortom een mooie voorjaarsdag waarin de wereld waarin oud en nieuw verbonden worden, al of niet met wat subsidies, er weer een stuk zonniger uitziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten