dinsdag 30 juni 2015

Vork

Afgelopen week viel de nieuwe VORK in de bus. Op een bijdrage van Dick Veerman gaf ik op zijn verzoek vorige week al commentaar op Foodlog. In verschillende bijdragen wordt impliciet de suggestie gedaan Swill weer maar eens aan de varkens te voeren. Moet kunnen als je het professioneel doet. Onno van Bekkum constateert dat bij de multinationale coöperaties de ledenbetrokkenheid en de sociale doelstelling een probleem wordt. Joost van Kasteren biedt zijn essay aan dat we pas in besloten kring op kasteel Amerongen bespraken - over stad en platteland
Een van de meest afwijkende stellingnames, waar het blad immers prat op gaat, is van de Vlaamse agro- en biotechnoloog Stef Aerts uit Sint-Niklaas en Leuven. Die constateert dat "slechts 40% van het EU budget gaat naar landbouw. De rest verdwijnt naar andere sectoren waarover Brussel weinig of geen zeggenschap over heeft". Het staat er echt. Hij komt vooral op voor de intensieve veehouderij, die van oudsher toch al weinig beschermd is (hoezo: mag goedkoop Braziliaans vlees hier binnen?), en nu last heeft van de gestegen en fluctuerende graanprijzen. De mest blijft onbesproken.
Volgens Aerts verwacht niet veel van een consument die geen verschil maakt tussen eten de een nieuwe smart Phone. Het wordt volgens hem tijd voor kartels met prijsafspraken in de keten. Als die gepubliceerd worden is er niets geheims aan en zou het moeten mogen - naar zijn idee.
Vlaanderen ligt tussen Nederland en Frankrijk, ook in zijn economische politiek, zo legde me pas een vooraanstaande Vlaamse journalist uit. In dit geval wat dichter bij Frankrijk dan Nederland, zo vermoed ik.

maandag 29 juni 2015

Tricks en trucs in economsiche concurrentie

Nog een paar aantekeningen uit The Economist van 20 juni. Allereerst het nieuws dat de autoriteiten weer belangstelling lijken te krijgen voor de afspraken tussen retailers en merkartikel fabrikanten. Er is al heel lang debat over het effect van slotting fees (bedragen die supermarkten eisen voor goede schapruimte), die een drempel voor toetreding van nieuwe spelers zijn, en promotional fees, die een vergoeding zijn voor de reclame die supermarkten voor de A-merken maken, en waarmee ze hun eigen huismerken minder aantrekkelijk maken. Overigens zijn er nog veel meer van dergelijke soorten vergoedingen.
De Britse FRC heeft aangekondigd er weer eens naar te gaan kijken. The Economist constateert dat de consument zelf veel actiever is, die stemt met de voeten richting de deep discounter. De markt werkt.
Ook interessant is een artikel over een handelsoorlogje tussen de VS en zijn buurlanden. Zeven jaar geleden bedacht het Amerikaanse Congress dat rund- en varkensvlees gelabelled moest zijn met het land voor oorsprong. De WTO heeft nu (tot mijn verbazing overigens) verordeneert dat dat niet mag, na klachten van Mexico en Canada. Die zinnen nu op vergeldingsmaatregelen. Die kun je optimaal kiezen. De strategie schijnt te zijn om een productpakket te kiezen dat alle staten van de VS treft, zodat er veel druk op congresleden ontstaat. Het niveau van het tarief moet je dan, zo leert het verleden, niet zo hoog stellen dat bedrijven failliet gaan, maar net daaronder: aan dode gegijzelden heb je niet veel meer, zo merkt het blad op. En ook slim is een carrousel, waarbij je van tijd tot tijd producten met een staf-invoerheffing vervangt door andere. Dat levert weer nieuwe stampij en druk op congresleden op.

zondag 28 juni 2015

lijstje: 4 typen digitale organisaties

Van CapGemini kreeg ik hun rapport Trends in Veiligheid 2015. Met daarin bijgaande figuur (maar dan niet op zijn kop) waarin een typologie van organisaties naar hun digitaal leiderschap. Op de ene as de leiderschapskwaliteiten en op de andere de digitale capaciteiten. Dat levert vier types op:
* de Beginnelingen, afwachtende organisaties die nog weinig doen met digitaal in hun business model. Wetgeving zoals privacy issues fungeert als excuus.
* de Fashionistas: goed in aanschaffen en toepassen van de nieuwste technologie, focus op "spiegeltjes en kraaltjes". Weinig visie en leiderschap onvoldoende betrokken. Verschillende afdelingen doen wat op eigen houtje.
* de Conservatieven: leiders willen geen fouten maken en zijn behoudend. Evolutie, geen revolutie. Topmanagement lastig te mobiliseren
* de Digitale meesters: weten waar en hoe ze willen investeren. Topmanagement is betrokken om de digitale reis te maken en weet wat ze daarmee wil bereiken.

zaterdag 27 juni 2015

flowers uit zevenhuizen

Leuk filmpje van FloraHolland ter bevordering van de liefde voor bloemen. De passages met de
strelitzias werden gefilmd in de kas van de buren, bij ons achter. Kortom we wonen op een filmset. Volgende week ook helikopterbeelden, als de Tour de France langskomt.

woensdag 24 juni 2015

BTW

Er is discussie over de herziening van het belastingstelsel en het verhogen van de btw. Aanleiding tot een blog op de website van het LEI

dinsdag 23 juni 2015

ICT voor boeren en cooperaties

Gisteren was ik te gast bij CopaCogeca in Brussel met een keynote over ICT en Big Data. En mocht de sessie die ik had helpen bedenken, ook modereren. De presentatie staat online.

zondag 21 juni 2015

Expo revisited

naat het Holland paviljoen is
er ook het New Holland paviljoen
Vrijdag was ik weer op de Expo, nu op uitnodiging van DG Agri met een presentatie in hun studiedag over de toekomst van het landbouw-economisch onderzoek. Mijn preseentatie staat op Slideshare.
De avonduren besteedde ik aan de Expo zelf. Mooie gebouwen, veel (soorten) eten. Holland doet het goed met de Street food-trucks met pannenkoeken, croquetten en een spiegelpaleis met info. Alleen de Kas leek me leger dan die in Amsterdam. De Heineken lounge op de containers was gezellig. België houdt het op de clichés van bier, frites en wafelen. China en Azerbeidzjan hadden leuke presentaties. En ik hoorde goede dingen over Japan. Doen we de volgende keer.

donderdag 18 juni 2015

Insectloze Expo

In december zaten er mensen uit Rotterdam en Den Haag bij ons in de vergaderzaal, naarstig op zoek naar onderwerpen voor de Hollandse inzending op de Expo.  Eerder had Nederland zich niet zo enthousiast getoond: in tijden van bezuinigingen geld aan een paviljoen besteden, en dan ook nog een associatie met het niet zo populaire Europa. En het thema Food zou toch wel door het Italiaanse Slowfood worden gekaapt. Zo had ik al eens eerder begrepen. Enfin nu was er dan toch nog een initiatief van de havenstad met het bedrijfsleven. Of we wat thema's rond innovatie en food konden aanleveren.
En zo kwam het tot een spreadsheet met innovatieve projecten. Een ervan was natuurlijk Insecten als feed of food. Het paviljoen trekt inmiddels veel belangstelling, en de insecten vorige week ook. Maar niet zoals bedoeld. Ik citeer de Telegraaf van 12 juni:

De Nederlandse en Belgische paviljoens hebben voor consternatie gezorgd op de Expo in Milaan. De Italiaanse voedsel- en warenautoriteit ASL nam gisteren de hele voorraad meelwormen, sprinkhanen en andere insecten in beslag die daar werden gepresenteerd als ’voedsel van de toekomst’.
    De experimentele Nederlandse chef-kok Jasper Udink ten Cate gaf een demonstratie hoe je van gebakken meelwormen en saus van algen een smakelijke hap kunt maken. De Italiaanse dierenartsen en ambtenaren van de ASL maakten hier snel een einde aan. Volgens hen waren de wormen en sprinkhanen illegaal het Expo-terrein op gebracht.

    De beestjes vallen volgens de Italiaanse autoriteiten onder de Novel Foods regeling in de EU en moeten volgens die strikte regels ingevoerd worden, ook als het gaat om een ander Schengenland. Dat is niet gebeurd, schrijft de Italiaanse krant Corriere della Sera.
    En zo stellen we onbedoeld dan toch weer maar eens wat innovatie-opgaven aan de orde. Die zijn vaak niet alleen technisch maar het gaat ook om aanpassing van wetgeving en andere aspecten van sociale innovatie. Ik vlieg vanavond naar Milaan, morgen geef ik in het EU paviljoen op de Expo een praatje over innovatie. Een mooier voorbeeld dan dit kan ik niet bedenken. 

    dinsdag 16 juni 2015

    I.M. Drs P

    de veerpont in Ancona
    Op de dag dat drs P in ollekebolleke metrum meldt dat hij niet meer in beeld is, lijkt het me gepast om een blog uit 2012 te recyclen. Waarin ik de betekenis van zijn dichtwerk voor ons voedsel beichtte. Zie alhier.

    maandag 15 juni 2015

    Disruptief in muziek

    En nog een boek recensie, nu uit The Economist van 6 juni: Stephen Witt schreef "How music got free". Het is het verhaal hoe de bedrijfstak van de muziek voergoed veranderde: Karlheinz Brandenburg is een Duitse audio-ingenieur die het MP3 formaat bedacht om hifi-data zo efficient mogelijk op te slaan en dat bovendien gratis beschikbaar maakte voor thuisgebruik om CD's op computers op te slaan. Hij zou zeer rijk geworden zijn van het commerciele gebruik. Verder is er Dell Glover die ontdekt dat muziek die nog niet op CD beschikbaar is, wel uit de fabrieken wordt gesmokkeld waar de CDs worden geperst omdat sommige DJs ze eerder willen hebben. Hij besluit dat op grote schaal toe te passen met MP3. En vervolgens is het business model van de record-labels zo goed als dood. Einde van het album met zijn hoge marge. Welkom Spotify, waar sommigen we voor willen betalen (om geen reclame te krijgen) maar wat maar heel weinig geld oplevert voor de producenten van de muziek.
    Tijd voor een luistertip. Vorige week overleed James Last. Een groter muzikaal genie dan de tegenstanders van muzak en James Overlast (Koot & Bie) vaak toegeven. Hier is zijn onvolprezen Op Klompen. 

    zondag 14 juni 2015

    Peers Inc.

    De nieuwe economie is gebaseerd op mensen (de peers) die er voor kiezen een platform te gebruiken omdat een bedrijf (inc.) het proces om deel te nemen goedkoop en gemakkelijk heeft gemaakt. Die bedrijven maken daarbij gebruik van overcapaciteit die te gelde kan worden gemaakt (lege kamers in AirBNB, auto's in Uber).
    Dat is het onderwerp van het boek Peers Inc.- how people and platforms are inventing the collaborative economy and reinventing capitalism. van Robin Chase. het boek werd donderdag lovend besproken in de Financial Times.

    zaterdag 13 juni 2015

    Mansholt revisited

    Mooie avond gisteren in Delfgauw. Het toneelstuk Mansholt werd op de Bieslandhoeve gespeeld. Vanuit het LEI organiseerde we vooraf een discussie over het GLB-na-2020. Omdat we 75 jaar bestaan en in de historie zeer met Mansholt verbonden zijn.  Het LEI werd groot door het rekenen aan kostprijzen onder de Nederlandse minister van landbouw Mansholt. Maar ook voor Brussel is er veel gecijferd (en nog).
    Ik leg dat nog wel eens uit (ook Brusselse collega's) aan de hand van de scene uit de biografie van Johan van Merrienboer waarin de eerste Europese Commissie van 9 leden onder leiding van Walter Hallstein voor het eerst bijeenkomt in het Luxemburgse hotel Brasseur (niet al te ver van het treinstation). Daar is een van de eerste dingen die de Commissie doet het aanschaffen van papier en potloden. Toen nog zonder ingewikkelde procurement-methodes van openbare aanbesteding: Sicco Mansholt roept de liftboy (die had je toen nog) en drukt hem 20 francs in de handen om het te regelen. Niet veel later zouden enkele van mijn voorgangers afreizen om het Europese boekhoudnet op te zetten. Nog immer zijn we zeer betrokken bij de ontwikkeling ervan. Deze week was ik in Ancona waar Alan Buckwell pleitte voor veel meer ecologische duurzaamheidsdata in de berekeningen - we werken eraan.
    Enfin ik vertelde de Luxemburgse anekdote gisteravond in mijn openingswelkomstwoord. Tot mijn vreugde zit de scene ook in het toneelstuk, zij het dat daar zijn secretaresse de opdracht krijgt. Ook mooi: die oude radio-opnames met de Mededelingen voor Land-en Tuinbouw. En Grave-beneden de sluis. Plus 6
    Goed toneelstuk, gegarandeerd mooie avond op locatie, gaat dat zien. Er zijn voor vanavond en morgen nog wat plaatsen, zo begreep ik.

    donderdag 11 juni 2015

    De inhoud van de worst is veel mensen worst


    Ik reisde vandaag uit Ancona via München naar huis, en dus las ik de Duitse kranten in het sorteercentrum dat München airport is. De FAZ had een mooi verhaal over de vleesloze frikadellen. Ook in de Frankfurter is het woord flexitarier (maximaal 2 dagen per week vlees) doorgedrongen. Daar zijn er in Duitsland 42 miljoen van, tegen nog geen 8 miljoen vegetariërs. Worstproducent Rúgenwalder Múhle uit Bad Zwischenahn (Neder Saksen) is sinds een aantal jaren marktleider. In 2014 staken ze een bedrag van minstens 10 miljoen (“een 2-cijferig miljoenen bedrag”) in reclame voor het vleesvrije vlees dat zoveel mogelijk smaakt en een bite heeft zoals vlees. Afgelopen boekjaar werd meer dan 12.000 ton Fleischersatzprodukte aan de man of vrouw gebracht, een groei van 30 procent en 50 arbeidsplaatsen. Rugenwalder belevert nu 80% van de Duitse supermarkten. Mooie illustratie van onze lezingen in Ancona over innovatieprocessen.

    donderdag 4 juni 2015

    het Vleesdebat

    Gisteravond was Foodlog's Vleesdebat in Wageningen. En ook de avond ervoor discussieerden we al in besloten setting over een gerelateerd onderwerp tussen stad en platteland.

    Dat verklaart de rust op de blog deze week. Voor het verslag van het Foodlog debat (en de foto van het groot niet te vermijden vleespanel, met mij op de rechterbuitenvleugel), zie alhier.