Op deze zondag even aandacht voor de CHU - de Christelijk Historische Unie, voor de jeugd: een voorloper van het CDA. Ik kom uit een CHU milieu en een paar weken geleden las ik er in de Volkskrant een leerzame beschouwing over. Vandaar, en dan kan die krant ook de prullebak in.De CHU was niet zozeer een politieke partij maar een atypisch, losjes georganiseerd, verband van kiesverenigingen zonder een strak politiek programma of interne discipline.
Bart Jan Spruyt schreef daar in het bewuste artikel over: "De CHU was eigenlijk een netwerk van kringen die door een eigen sfeer en stijl, omgangsvormen, en gekoesterde waarden en tradities bijeen werd gehouden. In de CHU was belangrijker wat voor soort mens je was dan hoe je over van alles en nog wat precies dacht".
Het was geen emancipatore partij en er was afkeer van verzuiling. Het algemeen belang diende in de ogen van de CHU leden te domineren boven groepsbelangen. Het was zowel een partij voor de oude elite (veel dubbele namen en jonkheren) als voor het gewone volk. Maar alsjeblieft geen "gereformeerde geldingsdrang of socialistisch gedram" zoals Spruyt schrijft. Niet de overheid maar de moraal bepaalt de toekomst en vandaar ruimte voor ruimdenkendheid en nonchalance. Vanuit die cultuur was er geen gedetailleerd verkiezingsprogramma, CHUers waren vrij en onverveerd in eigen oordeel, geen partijdiscipline, geen stemvee en prinicpieel dualistisch.
Het wordt tijd dat die beweging weer eens aan invloed wint.
Bart Jan Spruyt: CHU was voor de oude elite en het gewone volk in: Volkskrant 23.10.2008; op de foto het stadhuis van Bergen op Zoom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten