We staan nog aan het begin van de wetenschap in deze want er werd veel door elkaar gegooid. Het lijkt een verschil te maken of standaarden er zijn voor productdifferentiatie bij de consumenten (fair trade bijvoobeeld) of dat ze business-to-business zijn om handel te vergemakkelijken en aansprakelijkheid van bedrijven te regelen. En is het nu een logische ontwikkeling die bij merkproducten hoort, of is het een second-best solution omdat de overheid in gebreke blijft. Ik neig naar een logische ontwikkeling omdat de landbouw steeds meer een normale business wordt en op medicijnen of textiel begint te lijken, maar hard bewijs is daar niet voor.
Hoe dan ook, standaarden zijn niet neutraal, er zijn altijd mensen die er voordelen bij hebben en mensen die er last van hebben. Soms zijn ze er vooral voor de gezondheid van de Europese consument en regelen ze niets voor de lokale werkers in Costa Rica. Soms gaan ze maar over bepaalde issues die net in de mode zijn. En vaak worden standaards tot stand gebracht door een klein clubje zonder veel inspraak van alle betrokkenen in een stakeholder dialoog. De rol van de overheid zou dus wel eens kunnen zijn om toe te zien of de private standard setting goed verloopt, er effect monitoring is, en er aan MVOrapportage wordt gedaan. En als dat zo is, dan kunnen ook de overheden op de private standaards vertrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten