Jodenhaas

 

Vorig jaar, nog voordat de horeca het niet meer de moeite vond om voor de lunch open te gaan, dineerden we in een restaurant waar Jodenhaas op de kaart stond. Mij onbekend, en gezien eerder gedoe over de namen van jodenkoeken en negerzoenen verbaasde ik me nogal over dit deel van de kaart. Het biefstukje smaakte overigens prima. 

Toch maar eens even nagezocht hoe het zit. Wel nu de website jodenhaas.nl (en de wiki) leggen het haarfijn uit. Sinds Jacob met de engel vocht en kreupel achterbleef is de achtervoet (met bil en biefstuk) voor de orthodoxe Joden niet kosher. Tenzij je de heupspier en achillespees verwijderd. En dus besloten slagers ook een soort biefstukje uit de voervoet te halen, en dat werd het jodenhaasje - uit de schouder van het dier gesneden. Tegenwoordig vaker aangeduid als diamanthaas. Die naam is niet ontleend aan het feit dat de joden het diamantairs vak beoefenden maar heet naar de vorm van het stukje vlees.

In het Engels is dezelfde benaming aan de orde: daar heet het Jewish fillet en nu ook wel Terrace major of Beef shoulder petitte tender. De eerste variant lijkt afgeleid van de Latijnse anatomische naam musculus teres major.