Het was een leuk debat gisteren op de viskotter voor de platen bij Hoofdplaat (zie de blog van gisteren). We hadden het weer mee, het was een mooi ritje van Middelburg naar Breskens door Hoofdplaat en Nummer Een en de boot nam ons mee naar het verzonken deel van de Hoofdplaatpolder met een mooie kolonie zeehonden. En daarna mochten we in het ruim aan het debat. De argumenten voor natuurontwikkeling om te zorgen voor natuurherstel na eerdere inpolderingen en verdiepingen lijken sterk. Net als de positie van Antwerpen als inlandse haven (elke km die de chinese containers niet over de weg moeten scheelt weer). Maar ontpolderen is natuurlijk helemaal tegen de Zeeuwse genen, zoals iemand het zo mooi zei toen het over emoties ging.
Vanuit de landbouw lijkt verdere natuurontwikkeling in de Braakman het mist schadelijk maar het Amerikaanse Dow Chemical vindt dat ze wel genoeg natuur naast de deur hebben en alsjeblieft niet meer water, ook vanwege risicomanagement bij incidenten. Als toerist spreekt me de uitbreiding van het Zwin ook wel aan.
Als liefhebber van grote open gebieden en akkerbouw lijkt het me jammer de Hedwigpolder op te offeren, maar economisch lijken er weinig argumenten tegen. Veel mensen hebben liever bos of andere natuur. En het lijkt er eerder veiliger dan onveiliger door te worden.
De mevrouw van Omroep Zeeland wou nog weten of 600 ha niet het economisch draagvlak weghaalt bij de rest van de Zeeuwse akkerbouw. Maar we hebben 180.000 ha landbouw in Z.W. Nederland, dus dat lijkt me absoluut niet het geval. De frietjes van McCain zijn niet direct in gevaar en anders worden ze maar ietsje duurder, dat is wel zo gezond.
Het wordt dus vooral een kwestie van geld en dat is bij opkopen voor natuur altijd lastig. Maar hier lijken grote steden als Antwerpen fors in hun groene Zeeuwse long te willen investeren, dus er ligt geld op straat. Vraag is dan hoe je de grootschalige akkerbouw, het toerisme en de natuur met elkaar verbindt en er zoveel mogelijk uithaalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten