zaterdag 25 april 2009

land art in de wilhelminapolder

Een mijlpaal voor de Koninklijke Wilhelminapolder vandaag: het 200 jarig bestaan. Er was een mooie bijeenkomst georganiseerd, met Hare Majesteit en vele anderen. Een bijzonder bedrijf dat veel heeft bijgedragen aan de innovatie van de Nederlandse akkerbouw.
Tweehonderd jaar geleden ingepolderd door een groep Rotterdamse havenfamilies [vandaar de foto links]. Die dat graag met winst hadden doorverkocht maar na het vertrek van Koning Lodewijk Bonaparte (men begon dan ook als de Lodewijkpolder) in een periode van deflatie terecht kwamen (ook toen al) waarin de grondprijzen fors kelderden. En zo gedwongen boer werden. Nu citeerde een van de maten de Zeeuwse boerenwijsheid: liever kluiten dan duiten. Blijkt dus een nuttige combinatie geweest, die Rotterdamse handel en de Zeeuwse boerenstand. Illustreert mijn stelling dat de Zeeuwse landbouw al eeuwen een industrieeel karakter heeft en dat we dat in alle nostalgie niet moeten ontkennen. Gewoon doorgaan met de ICT-innovaties.
Er verscheen een mooi jubilieumboek. Ik heb er net een poosje in zitten bladeren en lezen, en het is de moeite waard. Kom ik nog wel eens op terug.
Wie mee wil genieten van het tweede eeuw feest: sla direct na de Zeelandbrug en de Zandkreekdam even rechtsaf naar de boerderij Hongersdijk en daar is een boeiende tentoonstelling over Land & Art. Kunstenaars hebben zich laten inspireren door de Wilhelminapolder. Er is een heel mooi Deens ontwerp van landschapkunst (dat helaas niet de prijs van de uitvoering heeft gewonnen), een Oosterijkse komt met foto's die de industriele kant van de landbouw benadrukken (in de We feed the world traditie) en er hangt een erg inspirerende en vervreemde reeks fotomontages waarin de boerenschuur waar je staat steeds een ander landschap op de voorgrond heeft. Wat er steeds zeer logisch uitziet zodat je uiteindelijk naar buiten loopt om te zien wat nu het echte landschap is. Landschap is maakbaar. Mooi dat die Rotterdammers dat 200 jaar geleden hebben gedaan.
En dat bracht tijdens de netwerk-borrel bij verschillende gesprekspartners de kout ook nog op de Hedwige en het kabinetsbesluit om niet te ontpolderen. Veel Zeeuwen en de landbouw zijn verrast tevreden, anderen kwamen me vertellen dat dit uitstel is en het verschuiven van de beslissing naar de EU die dan weer eens een zwarte piet krijgt in een dossier waar ze niets mee te maken heeft. Natuur is er al veel in Zeeland, maar zou dit extra geld om de discussie op te lossen niet beter besteed kunnen worden aan werkgelegenheid in de krimpende provincie, zo vroeg ik me op de terugweg af. Desnoods door Waterdunen en Perkpolder rond nieuwe natuur in de Hedwige nog eens over te doen: er moeten toch 300 rijke Gentenaren en Antwerpenaren te vinden zijn die daar voor een miljoen een leuke villa willen met uitzicht en veel voorzieningen die werkgelegenheid scheppen? Op een deel van het door de Rotterdammers ingepolderde land hebben ze dat al een keer gerealiseerd: luxe wonen aan brak water aan de noordkant van Goes.
Enfin, ga eerst maar eens op de tentoonstelling kijken.

Geen opmerkingen: