Haber-Bosch

Bijzondere situaties, zoals nu met Corona, zijn goed voor innovatie. Geldt ook voor oorlogen. Zo leerde ik uit het hier afgelopen week besproken boek van Patel en Moore data het Haber-Bosch proces dat ammoniak maakt, zeer gerelateerd is aan de eerste wereldoorlog. Fritz Haber was een onderzoeker aan de Universiteit van Karlsruhe en kreeg in 1908 een patent op het proces om met hoge druk waterstof (H2) met stikstof uit de lucht om te zetten naar NH3. Carl Bosch was ingenieur bij BASF en lost de mechanische problemen op om dit op industriele wijze toe te passen.
Daar waren dus strategische redenen voor. Guano (de vogelpoep) was al op en men was overgeschakeld op salperterzuur (natriumnitraat) uit de Atacama woestijn in Peur. Maar dit witte goud werd getransporteerd over zee en die werd gecontroleerd door de Britten. Maar het spul was essentieel voor de productie van buskruit (TNT waarop Nobel een patent had) en voor bemesting. Dat laatste is mooi, hoewel ook niet zonder nadelen, het eerste heeft meer dan 100 miljoen doden gekost in gewapende conflicten. Wat geen reden was de heren (in verschillende jaren) de Nobelprijs te onthouden