Dat blijkt uit testen en zou een evolutionaire oorsprong hebben: mannen gingen op jacht en achtervolgende op onvoorspelbare routes wilde dieren - maar wilden na the kill natuurlijk wel via de kortste route naar huis. Mannen blijken zich vooral te orienteren via mentale kaarten van een gebied en hun positie daarop.
Vrouwen daarentegen verzamelden en legden op de heen en de terugweg dezelfde route af. Zij orienteren zich dan ook nog hedentendage vooral door het onthouden van routepunten ('landmarks'). Overigens zijn oorzaak en gevolg hier niet duidelijk: het kan best zo zijn dat het verschil door toeval genetisch is ontstaan en dat daardoor vrouwen verzamelen en mannen jagen.Maar ook lichaamsbouw zal wel met die taakverdeling te maken hebben gehad.
Enfin, een Mexicaanse onderzoeker heeft nu aangetoond dat er situaties zijn waarin vrouwen toch efficienter kunnen navigeren dan mannen. Hij liet twee seizoenen lang twee onderzoekers bij een Mexicaans dorp de mannen en vrouwen paddenstoelenverzamelaars volgen, met een GPS en een hartritme meter. Na analyse bleek dat de dames en heren verzamelaars evenveel paddestoelen verzamelden, maar dat de mannen er verder voor liepen, hogere heuvels beklommen en zo 70% meer energie verbruikten dan de vrouwen.
De vrouwen bleven dichter bij huis en waren dus een stuk efficienter. Het bleek dat de mannen voor de grotere groepen paddestoelen gingen, en de vrouwen stopten veel vaker voor kleinere hoeveelheden. Misschien omdat ze die beter wisten te vinden (wat dan wel weer klopt met het evolutieverhaal).
Wat we met deze resultaten moeten weet ik ook niet. De schrijver van het stuk in The Economist, waaraan ik bovenstaande ontleen, ziet er een argument in om zijn vrouw naar de supermarkt te sturen omdat hij nu weet waarom hij langer loopt te zoeken naar spullen.
The Economist: hunters and shoppers, 1.5.2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten