In evenwicht

Het is zo langzamerhand een goede zomerse vakantiegewoonte om een paar hoofdstukken te lezen uit The History of Economic Thought van Samuels, Biddle and Davis. De laatste aflevering ging vorig jaar over de Oostenrijkse school. We pakken de draad op met het denken over evenwichtsmodellen aan de hand van een hoofdstuk van Walker.

Dat gaat dus vooral over Walras en Pareto. Op basis van het marginale nut van de marktparticipanten laat Walras zien hoe de economie zich beweegt naar een evenwicht. Er is sprake van een proces van tatonnement, een voortdurende trial and error aanpassing om tot een algemeen evenwicht te komen waarin de prijzen gelijk zijn aan de gemiddelde kosten. Overigens was dat niet zo zeer een proces met een centrale veilingmeester, zoals het wel eens wordt geillustreerd. Pareto liet zien dat zo’n economie in zijn evenwicht de maximale efficiency en daarmee maximale inkomen wordt bereikt, het Pareto-optimum. Ook Cassel passeert in dit hoofdstuk nog de revue, die meer de nadruk legde op monopolies en een vroege versie van de multiplier –accelerator beweging introduceerde.