Lijstje: de Beste Brexit songs

Alom Brexit dezer dagen. En omdat het me niet lukte een presentatie van het seminar bij a.s.r. van vanmiddag te uploaden (dat komt vrijdag), verzon ik op een vlucht naar Munchen een lijstje: mijn top 11 van Brexit songs:

1. If you go away... van Terry Jacks is de absolute nummer 1, You might as well take the sun away. But if you stay... Geeft niet alleen de twijfel aan, maar verdient op 1 te staan omdat het een vertaling is van een lied van de Brusselaar Jacques Brel. Net als Seasons in the sun trouwens. Kortom: Brussel kunnen ze niet missen, ze beseffen het alleen te weinig.
2. Go Now van de Moody Blues, let ook op de naam van de band. Uit 1964 toen Generaal De Gaulle de Britten nog op afstand hield
3. Please Go van de Golden Earrings, met s - voor het geval je op de naam van de band let.
4. Stay - The Four Seasons, als de flipside zogezegd
5. If you leave me now van Chicago, uit 1976 voor het andere Amerikaanse geluid
6. Ik ben gelukkig zonder jou van Conny van den Bos, in 1966 nog met spaties
7. Laat me alleen van Rita Hovink, voor dat andere gevoel van verlaten-zijn
8. Tu tén va van Alain Barrier en Noelle Cordier, als Franse variant op nummer 5, want 1 Franse tekst dat moeten toch ook de Engelsen kunnen slikken.
9. Stayin' alive van the BeeGees is een twijfelgeval maar de verengelste Australische gebroertjes Gibb die hun eerste hit in Nederland hadden mogen toch niet ontbreken.
10. Leaving on a jetplane van Peter, Paul and Mary komt ook bovendrijven als je dit in een vliegtuig bedenkt. David Cameron dreigde met Europese oorlog, dit was een Vietnam farewell song. Houden we er dus in.
11. Lonely Bull van Herb Alpert and the Tijuana Brass - uit 1962 zonder tekst voor wie sprakeloos is, bij deze opgedragen aan John Bull.