Voedselvorser Wouter Klootwijk schreef maandag in de NRC een stukje over Hoeksche Rooie, een culinair aardappeltje uit de Hoekse Waard.
Naast dit nieuws over de aardappeltelers had Klootwijk ook een opvallend inzicht over de aardappeleters, de bekende van Van Gogh. Veel mensen zien in het schilderij een aanklacht tegen de armoede. Klootwijk werd dat op de kunstacademie ook zo geleerd. Die interpretatie zit in ons hoofd maar blijkt helemaal niet waar te zijn. Vincent schreef aan zijn broer Theo dat hij met het schilderij geprobeerd heeft vast te leggen hoe de mensen onder de olielamp zaten te genieten.
De Aardappeleters van Van Gogh blijkt dus niet te gaan over uit armoede aardappelen moeten eten, maar over genieten van de goede smaak of op zijn minst van een eenvoudige doch voedzame maaltijd.
1 opmerking:
Armoede is altijd een relatief begrip. Mijn vader is geboren in Rijsbergen dwz op het zand. Thuis hadden ze het niet heel breed, maar hij vertelde dat hij eens bij een klasgenoot thuis kwam terwijl die aan het eten waren: een grote pan met aardappels waaruit ze met de vork uitprikten. Verder onbeperkt water. Mijn vader vond dat wel heel karig. De betrokkenen vonden het wellicht normaal.
Een reactie posten