Ik quote deze openingsalinea (voor hergebruik) uit The Economist van dit weekend die een verhaal hebben over de evolutie van edelmoedigheid (generosity). Dat mensen anderen vertrouwen, met wildvreemden samenwerken en het risico nemen belazerd te worden, werd tot nu toe verklaard uit het feit dan mensen familie zijn (de genen-gedachte) of een langlopende wisselwerking hebben (en dus de score bij houden in wie goed doet wordt goed ontmoet). Dat verklaart niet dat je ook wildvreemde voorbijgangers als toeristen helpt. Speculaties dus dat er nog iets heel bijzonders aan de hand is.
Met een agent-model is nu aangetoond dat het gedrag ook zo al verklaarbaar is: als je al rekening houdt met een kleine kans elkaar in de toekomst nog eens tegen te komen (en die kans was in de oude lokale savannegemeenschappen veel groter dan nu), betaalt het zich al terug om iemand vol vertrouwen te helpen als dat weinig kost en de kans op misbruik (cheating) maar te nemen (als die niet al te veel kost). En zo werd vertrouwen hard-wired.
The Economist: 30.7.2011 The evolution of generosity: welcome, stranger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten