Urk, walvissen en Williamson

Mooi verhaal een week geleden in de NRC over de Urker visserij-ondernemer Klaas Post die een dag in de week wetenschapper is in de natuurhistorie en in de Westerschelde unieke botten van oerwalvissen boven water brengt. Hij gaat een van de nieuwe oude soorten vernoemen naar de Urker visser die echt het werk deed. Dat schijnt een lastige en gevaarlijke klus te zijn: het gaat om dieptes van 35 meter en meer, met draaikolken, oorlogsmateriaal en afval.
Iemand die Urk goed kent vertelde me aan een etentje dat dit echt Urk is. Het eiland zou groot geworden zijn door net wat meer risico's te nemen in het vissen dan de andere kustplaatsen. Ze moesten misschien wel op dat kleine eiland maar ook het geloof schijnt hierin een belangrijke rol te hebben gespeeld. Het Godsvertrouwen hielp de visser de risico's te nemen en de bevolking de gevolgen te dragen als het mis ging. En vermoedelijk versterkte dat het ook weer.
Een fraaie illustratie op micro-niveau van de institutionele lagen van Williamson: cultuur en religie bepalen ons handelen.