cooperaties in Parijs

Weinig blogs deze week, ik was reizende. In Vlaanderen spraken we over verduurzaming - een mooie paneldiscussie waar ik als Hollander aan mee mocht doen. En in Parijs congresseerden we over coöperaties. Met een fraaie key note van prof. Mike Cook uit  Missouri. Hij stelde ons onderzoekers een lijstje vragen als toekomstige onderzoeksagenda. Zoals:

• waarom leven sommige coöperaties zo lang ?
• waarom zijn we zo kritisch op zeer succesvolle, grote coöperaties (als zouden ze teveel IOF zijn)
• wat weten we eigenlijk van de factoren die bijdragen aan succes van coops, zouden we niet veel meer van de leden van die coops moeten weten?
• waarom zijn er niet meer vrouwelijke bestuurders van coöperaties (in de westerse wereld) ?
• hoe belangrijk is het concept van de zingeving, de purpose van de cooperatie, die nog voorafgaat aan de missie en strategie
• hoe kun je als cooperatie vraag en aanbod bij elkaar houden, bij open lidmaatschap, Moet je dan rijk genoeg zijn om overcapaciteit te hebben?
• wanneer heeft een cooperatie eigenlijk economisch en sociaal zin? wanneer is een andere ondernemingsvorm superieur ?
• wat weten we eigenlijk over de oprichtingsfase van de cooperatie, vooral die kritische fase voorafgaand aan de notaris? Hoe krijg je mensen enthousiast?
• wat weten we van de voorkeuren van de boerenleden ?
• i.t.t. bij IOFs zouden bestuursleden bij coops sneller roteren, is dat wel zo handig ?

En verder riep prof. Cook op tot veel minder nadruk op oordelen over de juiste vorm van coopeaties, een oproep die op dit ICA congres niet misplaatst was, zo leek me. Altijd en overal coöperaties is geen oplossing voor deze wereld. Maar dat er meer aandacht voor kan zijn in situaties waar de markt niet werkt, is ook waar.