. Anderen (zoals ik) denken dat dat meevalt en wijzen op de ruimte die er nog is in bv. zuidelijk afrika en rusland, en op hogere opbrengsten. Met name die eerste groep denkt dus dat we de lucht in moeten: zoals ooit het architectenbureau MVRDV op een wereldtentoonstelling in Hannover liet zien dat we hooguit in het platte vlak een vol land zijn, maar niet driedimensionaal.Liever de lucht in wordt met name gepropageerd als Vertical Farming door prof. Dikson Despommier van de Universiteit van New York, zo meldde The Economist in december. Het gaat daarbij om gecontroleerde binnenteelt dus met weinig emissies naar het milieu. En dat kan dan in de stad.
The Economist toont zich niet erg enthousiast over deze vorm van stadslandbouw. Probleem is niet de watercultuur maar het feit dat de planten licht moeten hebben. Dat kost de nodige CO2 uitstoot, voor kunstlicht of om de planten te roteren tussen binnen- en buitenkant. Zodat het concept toch weer vooral kans heeft als rooftop-farming - wat maar 1 laag is.
riolering
Dat concept van rooftop farming als ook ander groen in de stad begint in sommige Amerikaanse binnensteden populair te worden vanwege een rioleringsprobleem. Verschillende steden hebben oude rioleringstelsels die niet meer aan de vraag naar de afvoer van regenwater kunnen voldoen. Vernieuwen is duur, en dan is het soms goedkoper om via groen-aanleg een deel van het water wat langer vast te houden. Om die reden heeft Toronto nu voor nieuwbouw groter dan 2000m2 de eis dat het dak groen moet zijn. Groen helpt ook aan schonere lucht en een koeler klimaat (als ook meer werkgelegenheid). In Europese steden is dit probleem minder groot maar in de States is het blijkbaar een van de factoren die stadslandbouw in het zadel helpt.
The Economist: Does it really stack up, 10.12.2010
The Economist - The world in 2011: Let it pour (p.74)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten