Voordat me gisteren een mooi diner werd aangeboden (in ruil voor mijn visie over hoe we in 2030 dankzij Wageningen genoeg eten hebben) zat ik in een discussie over de eiwittransitie. Als er al eiwit tekort komt zal de markt het wel helpen oplossen (misschien moeten we daar eens op studeren), maar het zou natuurlijk ook kunnen helpen als je de hamburger door de soyaburger kunt vervangen.Net zoals je nu al objecten kunt "printen" (die machines werken door steeds weer een dun laagje van plastics toe te voegen), zou je misschien wel een vleesvervanger uit plantaardig materiaal kunnen printen, bedacht iemand. Wat mij betreft doen we het dan thuis, net als de broodmachine - zo opperde ik. Het idee vond ingang.
Voedselprinter
Vandaag kom ik er achter dat het idee weinig orgineel is: uit een heel andere hoek attendeerde een collega (waarvoor dank) me op het feit dat Philips zijn licht laten heeft schijnen over hoe we in 2030 eten. De gloeilampenfabriek uit het Zuiden des lands voorziet een voedselprinter. En een gezondsheidspil en een eigen ecosysteem: een mini-agropark van groenten, fruit en vissen dat het aquarium vervangt. Meer daarover op hun site met you tube videootje.
Op de foto Chinese pinda's en morgen hervat ik de reeks China blogs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten