Deze week at ik de enige pruim die we dit jaar konden oogsten. Allemaal mooi dat lokale eten uit eigen tuin, maar het idee is niet erg bestendig tegen nachtvorst. Goed dat er dus handel is en dat we ter vervanging fruit van elders kunnen aanvoeren. Bananen bijvoorbeeld, maar daar is in de WTO weer ruzie over. We hebben ooit onze ex-kolonieen een lager invoertarief cadeau gedaan, waarmee ze een voordeel hadden ten opzichte van de landen die de pech hebben gehad al veel eerder ex-kolonie te zijn (latijns Amerika). De meer recente ex-kolonien hebben dus een rent, zoals economen dat noemen en daar willen ze nu geen afstand van doen, tot ontevredenheid van latijns Amerika. En de amerikanen want in die landen zijn vooral de grote amerikaanse fruitconcerns actief en dus liggen de argumenten in Europa weer voor het oprapen waarom we toch de Afrikanen moeten steunen en niet de Costaricanen. Mijns inziens moeten we vooral onszelf steunen, en de grenzen open gooien voor goedkope bananen.
tabak
Maar waar geen wil is is wel een argument. De NRC van vanavond had ook een mooi staaltje lobbyargumenten tegen wat een wat liberaler landbouwbeleid. Dit keer van Italiaanse tabaksboeren. We besteden miljoenen aan het ontmoedigen van roken, maar nog meer aan landbouw-subsidies voor de teelt van tabak. En 3000 euro per ha voor het braakleggen, meer dan je met zo'n ha aan omzet bij tarwe haalt. De geinterviewde italiaanse tabaksteler wierp twee argumenten in de strijd: de chinezen blijven toch roken en roken steeds meer (alsof wij dat met subsidie moeten stimuleren) en de overheid verdient per kg tabak een veelvoud aan accijns, dus mogen we daar ook een paar procent van (alsof de accijns daar voor bedoeld is).
En nu maar hopen dat de WTO er in Geneve dezer dagen toch uit komt, ondanks alle onzin lobby argumenten. We wachten af op een rookvrij terras. Dat van de foto is overigens niet waar je denkt. Het ziet er Frans uit maar is in Berlijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten