belgen - een volk apart

Ik werk deze week in Brussel en dat is een goede aanleiding me hier maar eens even te bemoeien met de rare discussie -in de NRC- of Nederland niet zou moeten fuseren (of iets dat daar in de buurt komt) met Vlaanderen.
Het lijkt me een onzinnig idee, de nationale lidstaat brokkelt af, zeker in Belgie en dan moet je geen grotere proberen te maken. Wat er echt tegen pleit is dat Belgen heel anders in elkaar zitten dan Nederlanders, ook al spreken ze ongeveer dezelfde taal. Dat wordt vaak vergeten en dat is al zorgelijk genoeg. Management-deskundigen kennen die verschillen al lang en vorige week maandag had de Wall Street Journal er nog eens een mooi artikel over: hoe de waarden en normen in het werk tussen landen verschillen.
Management-onderzoekers hanteren daarvoor, sinds het toonaangevende onderzoek dat de Nederlander Geert Hofstede ooit deed voor IBM, een aantal indicatoren. De eerste gaat over de mate waarin mensen een ongelijke verdeling van macht accepteren. De Belgen accepteren net als de arabische staten en Frankrijk gemakkelijk centralistisch bestuur. De Nederlanders zijn, net als de Scandinaviers en Britten, bij uitstek voorstanders van decentrale besluitvorming en gelijkwaardigheid.
Tweede indicator gaat over assertiviteit versus ondersteunend. Belgie hoort net als Engeland tot de landen waar men wel houdt van assertiviteit, competitie en materialisme. Zo niet in Nederland waar, net als in bv. Frankrijk of Iran (en ook Scandinavie) veel meer belang wordt gehecht aan het ontwikkelen van het potentieel in plaats van concurrentie.
En dan is er nog het onderscheid tussen collectivisme en individualisme. De Nederlanders (opnieuw net als de Scandinaviers maar ook de Fransen) zijn individualisten, die waardering hebben voor wat je zelf bereikt. Bij de Belgen, de Grieken en de Iraniers (om eens wat te noemen) wordt de groep, de familie, het team, de organisatie veel meer als orientatiepunt gezien. Die zorgt voor je, in ruil voor absolute loyaliteit.
Kortom sommige Nederlanders zijn net Belgen en sommige Belgen passen prima in Nederland. Maar gemiddeld genomen schelen deze samenlevingen enorm in waarden en normen. Dat leidt tot boeiende samenwerkingen en die kunnen wellicht intensiever, maar samenvoeging is een idioot idee. Willen de Belgen zelf ook niet, en wij gaan er niet over dus gauw ophouden met deze rare discussie.

G.L. Pearce: Follow the leaders - The Wall Street Journal (Europe), monday July 7, 2008