Donderdagavond genoot ik van een diner pensant in Kamerik dat gewijd was aan het Groene Hart. Bestuurders en anderen ontmoetten elkaar daar over hoe het verder moet. SteenhuisMeurs maakte een zeer fraaie landschapsbiografie. Je vindt hem hier, en de video met het koepelverhaal is ook het verhaal dat wij voorgeschoteld kregen. Zeer boeiend met als schoonheidsfoutje dat het moderniseringsbeleid van Mansholt er was voor nooit-meer-honger (het ging om dollars en modernisering van het verarmde platteland), maar dat idee is nu eenmaal in de Randstad niet uit de hoofden te krijgen.
Je vindt de biografie in pdf en de video's hier. Het Groene Hart is de pendant van de Randstad, maar ook op deze avond werd nog eens duidelijk dat de 7 mln mensen om de 700.000 van het Groene Hart heen, niet veel over hebben voor dat hart. Er is al eeuwen een traditie van exploitatie uit de stad. De inwoners willen dus vooral een goede werk- en leefomgeving, en hun dorpen en stadjes ontwikkelen. Bijvoorbeeld met nieuwe recreatieterreinen of wat nieuwbouw rond de dorpen. Maar hogere overheden vinden de ruimte heilig en werken dat tegen. Randstad-regio verhoudingen in het klein, zo kreeg ik de indruk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten