Op basis van de Europese cijfers van zijn vereniging schetst hij twee manieren waarop met melkveehouderij nog wel geld te verdienen is. Of je maakt een systeem met heel lage kosten waarbij je koeien voert met uitstekend ruwvoer van eigen bedrijf. De Ieren noemen dat Geared to Grass, ook Nieuw-Zeeland heeft zo'n systeem met betrekkelijk weinig krachtvoer. Bij een melkprijs van 35 cent kun geen 24 cent voor graan betalen. (voor biologisch kun je met 50 cent nog wel bio-graan van 28 cent uit de Oekraïne halen, maar of je dat moet willen?)
Het andere systeem staat bekend als TMR. Ik moest de vakterm opzoeken. Het staat voor Total Mixed Ration (TMR)-rantsoen. Alle componenten van het rantsoen (ruwvoer en krachtvoer) worden gemengd in een evenwichtig rantsoen. Het resultaat: smakelijk rantsoen, hoge voeropname, goede verdeling van de componenten. Dat wordt gevoerd aan koeien die op stal staan.
Schoonvelde constateert op basis van de cijfers dat de systemen die tussen de twee uitersten inhangen een probleem hebben. "In het midden zit het slagveld. De constatering is toch wel dat veel Nederlandse melkveebedrijven zich in het midden bevinden".
Werk aan de winkel dus. Ook beleidsmatig interessant: zal het overheidsbeleid bedrijven richting TMF of richting Geared to Grass duwen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten