In 1930 schrijft Thijsse over de Zuiderzeedebatten. Blijkbaar was er vanuit sommige hoeken de nodige kritiek op het door Lely gestarte project. Bezorgster Marga Coesel annoteert in een voetnoot met een stuk uit het Algemeen Handelsblad waarin termen vallen als "Wat zijn we begonnen"en "een groote riskante onderneming". Thijsse: "Bij het lezen van de Zuiderzeedebatten doet zich de vraag op (sic!: doet voor / doemt op), of het met het oog op de kolonisatie van de Zuiderzee ook raadzaam zou zijn om de ontginning van de woeste gronden (vooral die van de Moergestelsche Broek), toch liever stop te zetten. Zodoende wordt dubbel nadeel voorkomen. [ik neem aan dat hier gedoeld wordt op behoud natuur en voorkomen prijsbederf in landbouwproducten, het was crisis- kjp]. Er wordt toch eigenlijk niet geregeerd, iedereen gaat maar zijn eigen gangetje, en niemand overziet heel Nederland, dat anders toch zo buitengewoon groot niet is. de landbouw-enquête onderstreept het feit dat Wageningen niet up to date is.
Op welk punt dat Niet up to date dan geldt en waarom dat uit de landbouw-enquête blijkt, blijft helaas onduidelijk. Een jaar later was Thijsse in een brief aan de Wageningse landbouwingenieur Willy Burdet, die jaren in de VS had gewerkt, al een stuk positiever:
"Trouwens, heel Wageningen is in de opgaande lijn en je zult daar sinds je studietijd in allerlei opzicht belangrijke vooruitgang kunnen constateren."
En in mei 1943 lijkt Wageningen hem een betere bestemming dan een carrière op zee (gezien de datum niet zo raar). Aan Hans Warren schrijft Thijsse; "Ik zou zoo graag willen, dat mijn jongste kleinzoon Willy, die naar zee wil. liever Wageningen koos en land- en boschbouw ging studeren. Hij is nu onlangs met zijn vader den Noordoostpolder in geweest en heeft gelukkig een beetje 'erg' gekregen.". Waarna Warren advies krijgt over onderduiken, overigens geheel los van de NOP.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten