De boodschap bleek te zijn dat de veldleeuwerik aan die beloning niet genoeg heeft, het gaat er de auteurs om dat hij niet gratis blijft zingen.
Een titel hoort in de regel de kortste samenvatting van de inhoud te zijn, en zowel in dat opzicht als ook als woordspeling is het een geslaagde titel. Ook de rest van het rapport is goed leesbaar. Het gaat niet goed met de akkervogels, en we hebben daar in Nederland weinig mee. Voor weidevogels is er nog beleid, maar de veldleeuwerik, patrijs, grauwe kiekendief en nog een hele rij andere akkervogels moeten het zonder doen. Misschien hangt er het beeld dat ze er meer naar het Oosten goedkoper voor kunnen zorgen.
Het rapport toont aan dat de opheffing van de braaklegging van granen en de maisteelt (waarmee ook de bio-energie er een sneer van langs krijgt) slecht zijn voor de stand van de akkervogels. Onbespoten graanranden, akkerranden en meer zomergranen zouden het tij moeten keren en het GLB zou daar volgens de auteurs best wat aan kunnen doen (weer een groene dienst). Of het helpt kan overigens niet worden gegarandeerd, voor hetzelfde geld blijf je steken in het verplaatsen van de vogels.
Overigens staat er een opvallende analyse in het discussiehoofdstuk van het rapport: de auteurs vermoeden dat er ook heel wat te bereiken is met andere beheersvormen van linten in het landschap die in beheer zijn bij weg- en bermbeheerders, waterschappen en terreinbeherende organisatie (en de NS vermoed ik). Maar daarin ontbreekt inzicht in de beheersgrondslagen en of men rekening houdt met akkervogels. Er zouden wellicht ook goedkoop wintervoedselgewassen kunnen worden geteeld.
Mooi voorbeeld van wat we niet meten krijgt minder aandacht en dus is er het risico van een vertekening (bias) in de te nemen maatregelen, temeer daar er voor GLB toch een instrument is.
J. Bos et al: Een veldleeuwerik zingt niet voor niets! -Wageningen UR WOT Natuur en Milieu, rapport 107, juli 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten