Voor economen altijd een lastig onderwerp want die weten al heel lang dat je je geld maar 1 keer kunt uitgeven (op de amerikaanse huizenbezitters en de Grieken na, maar op de lange termijn moet het toch geen twee keer zijn). Dus wat maakt het feit dat je grond voor food, feed, flowers, fuel en nog wat F's kunt gebruiken nu zo bijzonder? Het gaat vanzelf naar de meest biedende. Dat die biedprijs bepaald wordt door een schaarste op een hoger niveau / elders in de wereld is ook niet bijzonder.
Ik denk dat het bijzondere meestal zit in political economy waarbij de ene partij beter in de onderhandelingen is vertegenwoordigd dan de ander, macht (en kennis is ook macht) een grote rol speelt en er equity problemen ontstaan: voor sommige partijen is de uitkomst onevenredig unfair (wat ook geen erg economisch begrip is, zo realiseer ik me). Enfin, dat moet maar verder worden geproblematiseerd.
Ik leerde dat het begrip in Wageningen gespreksonderwerp is geworden vanuit de multifunctionele landbouw waarin functies worden gecombineerd als oplossing omdat ze in feite sterk concurreren (competing).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten